Şimdiki Hababam Sınıfı filmleri doğal değil

'Hababam Sınıfı'nın 'Hayta İsmail'i Ahmet Arıman, çıktığı televizyon programında hem ağladı hem de izleyenleri ağlattı... Kanaltürk'teki 2. Sayfa programına katılan Arıman 'Hababam Sınıfı' günlerini, Yeşilçam'da o günlerde yaşananları anlattı: '
►Münir Özkul çok büyük bir sanatçıydı.. Ben onun arkasında org çalıyordum. Stadyumları doldururdu. O sahneye çıktığında binlerce insan gülmekten kırılırdı. Sahnede şovuna beni de alet ederdi.. Bir keresinde çapkınlıklarını anlatırken bana döndü ve "Ahmet sağolsun" dedi.. Sanki ona çapkınlıkta yardım ediyormuşum gibi...
TARIK AKAN'A FIRÇA
► Münir Özkul'u iki ay önce hastanede ziyaret ettim. Çok zayıflamıştı, konuşmakta zorlanıyordu. Buna rağmen beni görünce "Ahmet" dedi. Bakışarak anlaştık ama beni tanıdığını görünce sevindim.
► Ertem Eğilmez çok disiplinli bir yönetmendi. Bir keresinde içinde Tarık Akan'ın da olduğu bir grup sete geç gelince onları çok sert bir dille uyarmıştı. Bütün setin ortasında Tarık Akan'a bir bağırması vardı, hâlâ hatırladıkça inanamam.
Tarık Akan hiçbir şey söylemeden onu dinledi. Set hazırdı, herkes çekimlerin başlamasını bekliyordu ama Ertem Eğilmez, Tarık Akan geç kaldı diye çekimi iptal etti. Şimdi düşünüyorum da Ertem Eğilmez, Tarık Akan'a "Sen buradaki diğer çocuklarla aynısın, kimsenin kimseden ayrıcalığı yok" mesajı vermişti bu tavrıyla.
► O günleri gerçekten çok özlüyorum. Bana soruyorlar "O filmlerin sırrı ne?" diye... Bizde doğallık, saflık, duygusallık vardı. Serinin sonradan çekilen filmlerinde bu doğalık ve saflık yok.
OĞLU GİBİYDİM
► Adile Naşit, beni genç yaşta kanserden kaybettiği oğlunun yerine koymuştu. Beni oğlu gibi çok seviyordu. Onun rahatsızlığını hiçbirimiz hissetmedik. Ama Müjde Ar onu sessizce alıp tedavi olsun diye yurt dışına götürmüştü. Adile Naşit'in bile haberi yoktu oraya neden gittiğinden.
► Adile Naşit'in öldüğünü duyduğumda bir yerde sahne alıyordum. Annem öldüğünde bile sahneye çıktım ama Adile Naşit'in o acı haberini duyunca kitlenip kaldım, o kadar çok üzüldüm ki, o akşam sahneye çıkamadım.
ADİLE NAŞİT KOLAY AĞLARDI
Adile Naşit de çok büyük bir oyuncuydu. Çekimlerde ağlarken hiç zorlanmazdı. Ertem Eğilmez ona "Ağla" dediğinde arkasını döner gözlerini ovalar ve kameraya baktığı an gözlerinden yaşlar akardı. O anda ne düşündüğünü, nasıl ağladığını kimse bilmezdi ama hüngür hüngür ağlardı.
BİZDE SAFLIK VARDI
Ahmet Arıman "Bizde doğallık, saflık, duygusallık vardı. Serinin sonradan çekilen filmlerinde bu doğallık ve saflık yok" diyor.