Sinema, hazzı ve acıyı ima eder

Uluslararası İstanbul Film Festivali'ne onur konuğu olarak katılan ve festivalin Sinema Onur Ödülü'ne değer görülen usta İngiliz yönetmen Terence Davies'in son filmi Aşkın Karanlık Yüzü / The Deep Blue Sea dün festival kapsamında gösterildi. Uzak Sesler, Durgun Yaşamlar gibi çocukluğuna dair başyapıtlar, Keyif Evi misali en hassas ve güçlü kadın portreleri sunan yönetmenin son filmi de karşılıksız aşkın hem ızdıraplı hem de insanı kendinden geçirecek kadar çoşkulu oluşuna dair bir eser olarak yorumlanıyor. Festival takipçilerinin iyi bildiği üzere kayıp zamanın peşinde bir filozof ve sinemanın en önemli yaratıcılarından birisi olan 66 yaşındaki İngiliz üstad Davies, dün festival kapsamında düzenlenen Sinema Dersi'ne de katıldı. Davies ile yansıtan filmi Aşkın Karanlık Yüzü'nü, sinemayı ve İstanbul'u konuştuk.
İSTANBULFEVKALADE
"Benim gibi romantik bir insan için İstanbul'a gelmek fevkalade! Bunca tarih ve yaşanmışlık, üstelik çok uzak olmayan bir coğrafyayı ziyaret etmek bir ayrıcalık. Gerçi açıkçası evimde olmayı seviyorum. Kitap okumayı, klasik müzik dinlemeyi ve illa da senaryolar yazmayı, yeni projeler üzerinde çalışmayı seviyorum. Doris Day veya Brief Encounters gibi klasikleri izlemek her zaman haz verir. Ama her seferinde başka ülkelere gittiğimde çok hoşuma da gidiyor."

SİNEMA DUYULARI HAREKETE GEÇİRİR
"Tutku olağanüstü bir şey. Fakat eskiden ifade edilmesi çok ayıptı. Sadece kadınlar değil maalesef erkekler de cinselliği zevk değil katlanılması gereken bir şey olarak yaşadı. Bunun sinemaya yansımasında ise bana göre şahane bir şey var. Çünkü her şeyi açıkça göstermekten hoşlanmıyorum. Sinemanın duyuları harekete geçirmesi gerek, hissettirme, hazzı ve acıyı ima etme sanatı. Bu yoğun duygulardır bizde kalan. Bu nedenle filmlerim zamanla pararlel, düz anlatımda değil geçmiş ve bugün arasında gidip gelen parçalı şekilde ilerler. Bir bakıma anılarımızın efendisi değiliz, zamanın hiç değil!"