'Beni siyah görüyorlar'

Sanat dünyasında 10 yıldır tanınan isimlerden biri olan Ahmet Güneştekin'in eserleri pek çok koleksiyonerin gözdesi. Ama aynı zamanda son yılların da tartışmalı ressamlarından. Tartışmalı olmasının sebebi sanata yaklaşımı, ürettiği eserler değil; Güneştekin daha çok gerektiğinden fazla "görünür" olmakla eleştiriliyor. Güneştekin son olarak 55. Venedik Bienali ile eşzamanlı olarak Venedik'te "Momentum of Memory" başlıklı bir sergi açtı. Venedik Arsenale Docks'da açılan sergide "Yüzleşme" adlı eserinin yanı sıra "Bellek, İnkâr, Düdük ve Dil" adlı videoları ile "Recm" adlı enstalasyonu yer alıyor. 25 Ağustos'a kadar sürecek sergi İtalya'da dikkatleri üzerine çekse de Türkiye'de eleştirilere maruz kalan sanatçıyla son yaşananları konuştuk.
Tartışmalı bir sanatçısınız. Sizce neden eleştirilere muhatap oluyorsunuz?
- O kadar çok efsane yaratıldı ki benimle ilgili. Duyunca "Vay be ben neymişim" diyorum. Ama bu tartışmalara ilişkin hiçbir zaman yanıt vermiyorum. Kimseyle de polemiğe girmiyorum. Çünkü, bu işlerle uğraşacak zamanım yok. Aslında insanlar sanki ben sanat dünyasına dün girmişim gibi bakıyor. Oysa benim çıkışım, 2003'teki AKM'deki sergimle başladı. O dönem AKM'de sergi açmak kolay değildi. O sergi için 6 yıllık bir inziva, tabii bir ömür var. Açıkçası bir insanın doğudan çıkıp sanatla uğraşması hiç kolay değil. Hele hele yedi çocuk okutan bir işçinin oğlu olarak okumak hiç de kolay değil. İnsanlar bunlarla hiç ilgilenmiyor. Ekonomik olarak güçlü bir sanatçı, eserleri iyi koleksiyona giriyor diye düşünüyorlar. Yanlış biraz da buradan başlıyor.
Bir kıskançlık mı var size karşı?
- Maalesef sanat dünyasındaki "beyaz bakış" beni siyah görüyor. Ortada bir kibir var. Zaten bana yönelik eleştiriler şahsımla ilgileniyor. Sanatımla ilgili olumsuz tek bir bilimsel makale yok ortada. Olumlu anlamda çok var. Çalışmalarımla ilgili Alman sanat tarihçi Johannes Odenthal, İtalyan sanat adamı Bonito Oliva, Türkiye'den Prof. Kaya Özsezgin, Beral Madra gibi insanlar yazılar yazdı.
SONBAHARDA NEW YORK'TA SERGİ
Venedik'te açtığınız sergiyle ilgili olarak da Venedik Bienali kapsamında bir sergi açmışsınız algısı yaratmakla eleştirildiniz.
- Venedik Bienali'nin resmi katılımcısı değilim, öyle bir iddiam da olmadı. Ama bienal sırasında bazı sanatçılar ve galeriler orada sergi açar. Ayrıca basın bültenlerimizde "bienalle eşzamanlı" diye belirttik. Ama sergi dikkat çekti. Özellikle İtalya basınında 'gidip görünüz' denildi. Bu Türkiye için gurur verici bir durum. Ama buna bakılmıyor da Venedik Bienali kapsamında sergi açtığım algısı yaratmakla eleştiriliyorum. Ama ben ne yaptığımı biliyorum. Mükafatını da alıyorum. Artık dünyanın en önemli galerilerinden Marlborough Gallery'nin sanatçılarından biriyim. Onların beni bulması bir tesadüf değil. Zaten sonbaharda New York Marlborough Gallery'de sergim açılacak.
'ESERLERİ ELEŞTİRMEYE SIRA GELMİYOR Kİ'
Son yıllarda sanat dünyasına ekonomik bir gözle bakılıyor. Eserlerin niteliği değil, ekonomik değeri daha çok konuşuluyor. Eleştiri mekanizmasının değeri bilinse acaba taşlar yerine oturur muydu?
- Eleştiri mekanizması tam kurulamadı. Sanat eleştirmeni dediğimiz kurum ya da kişiler tarafsız olmalı. Sanatçı karaktersiz olabilir ama eserleri iyidir. Eleştirmen buna bakmalı çünkü sanatçılar eserleriyle tarihe kalırlar. Ama bizde sanatçıların kimliği, inancı, düşünceleri, hatta cinsel yönelimleri eleştiri konusu yapılıyor. Sanat eserini eleştirmeye sıra gelmiyor ki. Ayrıca Türkiye'de sanatın sadece parayla olan ilişkisinin konuşulmasından da rahatsızım.