21 Aralık 2012... Bu tarih, kâbus gibi insanlığın üzerine çöktü. İddiaya göre o gün, insanlığın sonunu getirecek. Maya takviminin bu tarihte sona ermesi herkesi heyecanlandırdı. Ardından kâhinler, medyumlar, bilim adamları devreye girdi. Her kafadan bir ses çıkmaya başladı. Geçen hafta History Channel'da izlediğim belgesel ise iyice kafa karıştıracak cinstendi. Zira bu kehanet sadece Maya Medeniyeti ile sınırlı değildi. Dünyanın değişik bölgelerinde, birbirinden farklı zaman birimlerinde pek çok medeniyet, bu tarihe dikkat çekiyor, adeta insanları önceden uyarmaya çalışıyordu. Afrika'da bir kabile, Hindistan'da bir inanış, iki Amerikalı bilim adamının yaptığı araştırmalar, yeni bir internet programı ve daha niceleri "sonun başlangıcı" olarak aynı tarihte birleşiyordu: 21 Aralık 2012... Hatta Finlandiya'daki bir buzulda yer altı deposu hazırlanmış ve 9 milyar dolar harcanarak dünyadaki en seçkin bitki tohumları stoklanmaya başlanmıştı. Eğer kehanet doğru çıkarsa, hayatta kalanlar (yaşama şansı bulurlarsa) eksi 4 derecedeki bu depoya ulaşacak ve dünyada yok olan tarımı yeniden başlatmak için bir şans bulacaklardı. Eminim benim gibi bu belgeseli izleyen herkes ortaya konulan "veriler" karşısında endişeye kapılmışlardır. Ama bu "kuruntudan" kendimi kurtarmak için yine aynı şeyi yaptım. Geçen yıl Amerikalı bir bilimadamının Maya takviminden doğan spekülasyonlar için söylediği sözü aklıma getirdim: Şöyle demişti profesör: "Ne olmuş yani? Benim masamda duran takvimin son yaprağında da 31 Aralık 2008 yazıyor. Bu, zamanın bittiği anlamına gelir mi?" 2012'de kıyamet olup olmayacağını bilemem. 22 Aralık sabahı yine klavyemin başında bu yazıyı sizlere hatırlatmayı umuyorum. Ama iki saatlik belgeselden çıkardığım önemli bir ders var: "Hayatta hiçbir şeyi ertelememek lâzım!.."
