Pazar sabahı, işletmecilerin telefonu en çok kaybolan eşyalar yüzünden çaldı. Artık kafalar ne kadar dağıldıysa, eşyasını kaybeden kaybedene... En son bir kadın, 'Ayakkabımın bir eşini kaybettim' diye popüler bir mekanın sorumlularına ulaşmaya çalışıyordu. Daha neler var o kayıp listelerinde; kimlik, cüzdan, kolye, yüzük, çanta... Anlaşılan o ki, hafta sonu kafaların sıfırlandığı, eğlencenin dibine vurulduğu geceler yaşanmış. Sorumluluk duygumuzu bırakıp gitmişiz. Bu trajikomik kayıp eşya olaylarına ben sevindim. Neden mi? Bugüne kadar politik sohbetlerin döndüğü, terörün konuşulduğu, stresli ve gergin masalarda, bu kez keyif düşkünü insanlar vardı çünkü.
