'Sokak ve telefon diyaloglarında en gıcık olduğum şeyler' konulu bir liste yapsam, birinci sırada 'Bi' ara kahve içelim' gelirdi.
Öyle rastlarsın yolda, kafede, bir yerde... Yalandan öpüşüp hal hatır sorduktan sonra (Modern insanın hal hatır sorma şekli: 'Kilo mu aldın sen?') konuyu bağlama cümlesidir; 'Bi' ara kahve içelim.'
Sen de cevaben, 'Öhö öhö tabii canım yaa...' gibisinden saçma şeyler söyler, o andan tez vakitte çıkmak istersin. Büyük yalandır, büyük samimiyetsizlik örneğidir çünkü. Eminim ki, bu 'Bi' ara kahve içelim'lerin yüzde 99'u hayata geçmemiştir. Geçemez yani, o kadar sahte ki... Hem birbirimize sosyal hayatta denk geliyoruz diye bi' ara buluşup niçin kahve içiyoruz, biri bana bunu anlatsın. Ya da bu buluşmada çay içmek yasak mı? Kola? Ayran?
Ve fakaaat son dönemde 'Bi ara kahve içelim' demode oldu sevgili okurlar; sonra 'Ayşe bize demedi' demeyin. Salgın haline gelmiş yeni teklifimiz; 'Bi ara rakılayalım mı?' Tanıdıkları herkesle kadeh tokuşturmasalar, kavuna-beyaz peynire girmeseler, 'Bu akşaaaam bütün meyhaneleriii' frekansına çıkmasalar çatlayacaklar sanki. O derece bir rakılama hastalığı... Tamam, rakıyı pek severim de rica edeceğim bu şekil rakılamayalım arkadaşım. Geçen gün hayatımda üç kere selamlaştığım biri kalkıp 'Bi' ara rakılayalım mı?' dedi, verecek cevap bulamadım.
Sebep ne, sebep? Rakı masasına herkesle oturulmaz, bu biiir. Ben senle rakılamak istiyor muyum, o samimiyete girmek istiyor muyum, bu ikiii. 'Rakılamak' fiili ne zaman türedi? Kahveye ne oldu, bu üç... Bu moda ne zaman son bulur, bu da dööört.
