Bir güzel kadının vedası

Günlerden Salı... Bülent Cankurt'un yazdığı habere göre Ceyla Gölcüklü yaşam savaşı veriyor. Haberi okuduktan sonra bütün havam değişiyor. Odamdan uzaklara bakıyorum... Boş, anlamsız. Gün boyu aynı ruh hali sürüyor. Tanımadığım, bilmediğim bir hayatın içinde dolaşıyorum. Gazete, dergi sayfalarından bana bakan bir çift bakışa kilitleniyorum. Ve akşam inerken şehre; Boğaz'ın gün boyu gördüğüm güzellikleri kara bir örtüyle örtülüyor. Gün ile gecenin farkı; siyah ve beyaz gibi... Ölüm ve yaşam gibi... Hepimiz genç, güzel bir kadının yaşama son vedasında durup kendi hayatlarımıza bakıyoruz.
EN BÜYÜK GERÇEK ÖLÜM
O an, hayattaki en büyük gerçeğin ölüm olduğunu anlıyoruz. Kötülüklerimiz, hırslarımız, koşturmalarımız, savaşlarımız bir anlığına mola veriyor. Her şeyden vazgeçer gibi oluyoruz. Çünkü esiri olduğumuz o hayatların aslında bizim olmadığının farkına varıyoruz. Bir an... Sonra yaşam yine öne geçiyor ve kaldığımız yerden devam ediyoruz. Unutarak... Bir sonraki kayıpta kendimizle yeniden yüzleşene kadar. Çünkü her ölüm bizi kendi yaşamımızla yüzleştiriyor. Çünkü bir başka ölüm bize hayatın ne kadar boş ve anlamsız olduğunu gösteriyor. Bir an... Kavgalar... Peşinde koştuğumuz amaçlar... Yarışlar... Dedikodular... Güzellikler, çirkinlikler... Olmak için sarf ettiğimiz çabalar... Kırdıklarımız, toparladıklarımız... Ardımızda bırakıp unuttuklarımız... Kendimiz, sevdiklerimiz... Çocuklarımız... Geleceğimiz... Pahalı evlerimiz, arabalarımız, lükslerimiz, gençliklerimiz, güzelliklerimiz... Ve hepsi. Ve hepsi bir masal bu hayatta. Bunu anlıyoruz. ("Gördünüz mü?" diyordu biri; "Kadının o kadar parası vardı ama öldü işte!" Sanki paramız, sanki güzelliğimiz, sanki gençliğimiz bizi ölümsüz kılacakmış da olmamış gibi... Oysa yaşamın insanı eşitlediği tek yer, o eşik değil mi?) Milliyet Gazetesi'nde Psychology Today dergisinde geçen yıl yayınlanan bir araştırmanın sonuçları yer alıyordu. Psikoloji profesörü John Lucas ünlü, mutlu, güzel ve genç insanların ölümlerinin diğer insanlara kendi ölümlerini hatırlattığını açıklamış. Doğru değil mi? Günlerdir Ceyla Gölcüklü ile ilgili haberleri izlerken bu duygu hiç içinizden geçmedi mi! Kendi ölümünüzü, ölümlülüğünüzü, yaptıklarınızı, yapamadıklarınızı, eksiklerinizi, fazlalıklarınızı hiç düşünmediniz mi?