Pazar günü sitede çimlerin üzerinde otururken, yaşları 5 ile 10 arasında değişen bir grup çocuk önümüzde toplanıp oyun oynamaya başladı. Onlara kulak verdim. Bir çantadan çıkardıkları oyuncaklarla acayip heyecanlanıp çığlıklar atıyorlardı. O yaştaki çocukların konuşmalarını anlayabilmeniz için sizin de bir çocuğunuz olması gerekiyor. Biz de oğlumuz küçükken bilirdik o dili. Ve tabii bütün moda oyunların, oyuncakların ve hayali kahramanların adını. Pokemon, Action Man, Harry Potter, Bebylade ve şu anda aklıma gelmeyen onlarca oyun gelip geçti hayatımızdan. Şimdinin modası ise Bakugan ve Ben Ten'- miş. Oğlu olan bir arkadaşım, bu iki çizgi film karakteri hakkında şunları söyledi: "Bu karakterlerin isimleri bile tuhaf. Dört kollu canavar diye bir kahraman var. Geçenlerde çocuklardan biri oyun oynarken 'Ben dört kollu canavarım' diye arkadaşının boynuna sarılmış. Çocuk nefes alamamış. Artık çocuklar 'kötü'yü normal bir şeymiş gibi algılıyorlar." Çocuklar oyunla ve oyuncakla büyüyor. Ama hangi oyunlarla? Gün boyu izlediğim çocuklarda en çok dikkatimi çeken nokta çoğunun elinde bir oyuncak silah olmasıydı. Bakugan'dan sıkıldıkça silahlara sarıldılar! Gözlerini kısıp birbirlerine nişan aldılar, birbirlerini öldürdüler. İçlerinden biri hızını alamayıp bana da "Sen öldün" diye bağırdı. Ne yalan söyleyeyim, irkildim bir an. Çocuk bu; ona silahın bir oyuncak olmayacağını nasıl anlatabilirsin ki? Onları izlerken, "Acaba tabancayı oyuncak haline getirmek ilk kimin aklına geldi?" diye düşündüm. Peki ya kızlar? Bizim Esra'nın Aysima adında sekiz yaşında bir kızı var. Ona sordum; "Aysima hangi oyunları, hangi kahramanları seviyor?" diye. Kızlar arasında Winks Kızları ve Bratz Grubu kızları popülermiş. Yasmin, Jade, Sasha, Cloe tam bir moda tutkunuymuş. (Eminim buradan nasıl bir sektör yaratıldığını tahmin edersiniz.) Ve bizim küçük kızlar bu kahramanlardan yakın bulduklarıyla kendilerini özdeşleştiriyormuş. Yani küçük ikoncanların bu kuşaktan çıkması çok da şaşırılacak bir konu değil.
