Çok cadılık yaparım ama Gökhan beni asla kırmaz

Son yıllarda pek çok hit şarkının altında imzaları olan Gökhan Tepe ile Ayla Çelik'in yıllara meydan okuyan bir dostluğu var. İTÜ'de konservatuvar eğitimi aldıkları yıllardan bu yana ayrılmaz bir ikili olan Tepe ile Çelik, önümüzdeki aylarda peş peşe çıkaracakları albümler için de iş birliği yapıyor.
Bengü, Demet Akalın ve Ebru Gündeş'e altı yeni şarkı verdiklerini söyleyen Tepe ile Çelik, birlikte üreterek güçlenen dostluklarını GÜNAYDIN'a anlattı...
GÖKHAN TEPE: Yeni albümün için koşturuyorsun bugünlerde. Başka neler yapıyorsun?
AYLA ÇELİK: Yarın Milano'ya gidiyorum.
Çok isterdim Milano'da sana iki şarkı yazmayı...
(Gülüyor) Aslında hiç gitmek istemiyordum çünkü albüm bitmek üzere.
G.T.: Kaç şarkın var?
A.Ç. Şu anda tüm şarkılar hazır, arasından eleyeceğiz. Gökhan Tepe, iyi arkadaşımdır; ondan epey şarkı aldım! (Gülüyor)
G.T: Sana özel tarife uygulayacağım.
(Gülüyor)
A.Ç: Çok şanslıyım gerçekten...
G.T: O şans bana ait; senin gibi güzel şarkı söyleyen birine şarkı vermek...
A.Ç: O benim lafımdı; lafımı çalma! Biz seninle arkadaş değil, kardeşiz... Eğer arkadaşım olmasaydın, yine çok çabalardım benim şarkılarımı söylemen için... Sen çok önemli bir şarkıcısın, bence Türkiye'deki en iyi erkek vokalsin.
G.T: Çok teşekkür ederim Aylacığım, ne ısmarlayayım sana? (Gülüyor)
A.Ç: Çanta, ayakkabı olabilir...
Biliyorsun, kadınların vazgeçilmezi çanta ve ayakkabıdır.

SAATLERİMİ ELLETMEM
G.T.: Çanta tutkunu biliyorum. Toplam kaç çantan var?
A.Ç.: Saymadım... Ayakkabılarımın sayısını da bilmiyorum. Ama iyi bir huyum var; ayakkabılarımı, elbiselerimi, çantalarımı hiç tutmuyorum, hepsini dağıtıyorum. Müsriflikten değil; yaptığımız iş nedeniyle aynı kıyafetlerle görülmememiz gerektiği için. Erkekler bu anlamda daha şanslı. Biz çok almak zorunda kalıyoruz. Ben de elimdekileri ihtiyaç sahiplerine dağıtıyorum. Tek tek ayırarak, bilinçli bir şekilde her şeyimi dağıtıyorum.
Tam tersine; bunları tutmanın israf olduğunu düşünüyorum.
Sen de ayakkabı sever misin Gökhan?
G.T.: Aslında bende de öyle bir muhabbet var; işten dolayı sürekli her şeyimi yenilemem gerekiyor. Belediyenin konteynırları var; eşyalarımı götürüp ihtiyaç sahiplerine dağıtılmak üzere belediyelere teslim ediyorum.
Eşyalarımızı paylaşmamız gerekiyor. Benim de ayakkabı tutkum var, saatlerimi de elletmem.
A.Ç.: Kaç saatin var, saydın mı hiç?
G.T.: Senin için çok saatim var canım!
(Gülüyor) Saatlere karşı özel bir düşkünlüğüm var.
Çocukluğumdan beri bir sürü saatim olmuştur. Hediye de ederim. En zorlandığım şey, ayakkabılarımı paylaşmaktır.
Geçen gün eşim, "Şunları versene artık" dedi.
Buna hazır değildim ve bir sürü bahane uydurdum.
A.Ç.: Benim de takıntılı olduğum iki-üç eşyam var. Bir gömleğim var; kaç arkadaşım bekliyor vereyim diye... Onu asla vermem ama.
G.T.: Kıyafetlerden konuşuyoruz ama kilolara da dikkat etmek lazım değil mi Aylacığım?
A.Ç.: Albüm zamanı çok özel bir gardırop yaptım ama hiçbiri üzerime olmayınca sıkı bir diyete girdim.
G.T.: Ben de boş zamanlarımı yiyerek değerlendiriyorum! (Gülüyor) Ama albüm zamanlarında mutlaka diyet ve spor yapmak zorundayız. Sporcu gibiyiz aslında...