Daha ne bekliyoruz?

Çekileli 12 yıl oldu ve neredeyse her yıl yayınlanıyor ama ben her 18 Mart'ta İz TVyi açıp Savaş Karakaş'ın Çanakkale Savaşı'nı konu alan Sudaki İzler belgeselini izliyorum.
İngiliz filo komutanı Amiral Carden, yüzbaşı oğluna jest yapıp Boğaz girişindeki mayınları temizleme onurunu ona vermiş. Yüzbaşı, mayınları temizlediğini sanmış. Ama sonuç malum...
Büyük armadanın batırılamaz denilen savaş gemileri, Nusret'in döşediği mayınlara çarpıp birer birer Çanakkale'nin serin sularına gömülmüş. Olaydan sonra Yüzbaşı Carden, harp divanında yargılanıp idama mahkum olmuş. Peki mahkeme başkanı kimmiş dersiniz? Yüzbaşının babası Amiral Carden... Yüzbaşının kurşuna dizilmeden önceki son sözü "Ama baba..." olmuş...
Topçu Müstecip Onbaşı, Boğaz'ı geçmeye çalışan ve sadece su yüzeyindeki periskobu görülebilen düşman denizaltısını üçüncü atışta vurmuş.
Sahile çıkmak zorunda kalan ve 28 mürettebatıyla teslim olan Turquoise adlı denizaltıya, Osmanlı donanmasına katıldıktan sonra Müstecip Onbaşı'nın adı verilmiş...
HMS Triumph kruvazörüne mayınlı alana girme emri verildiğinde bütün mürettebat ölüme gittiğinden eminmiş. Hatta gemideki subaylar ziyan olmasın diye bir gece önce geminin deposundaki tüm şampanyaları açıp içmişler. Ve... Yanılmamışlar...
Çanakkale siperlerinden mektup yazan bir İngiliz üsteğmenin satırları: "Kuyu kazıp su biriktiriyoruz. Sonra o suyu kaynatıyoruz. Ama ne yaparsak yapalım, süt beyazı bir renk alıyor. İçinde de zımpara gibi kum taneleri var. Onu içen askerler o kuyunun yakınında bir Türk'ün mü yoksa İngiliz'in mi gömülü olduğunu, suyun tadından hemen anlayabiliyorlar..."
Topçuların en büyük hedefi, posta taşıyan küçük teknelermiş. Çünkü o cehennemdeki askerler için anneden, babadan, sevgiliden gelen bir paketin; su ve ekmekten daha kıymetli olduğunu biliyorlarmış...
Kim bilir o dram yüklü destanın içinde daha ne bilinmedik öyküler var...
Fetih 1453'ü çeken sevgili Faruk Aksoy, daha ne bekliyorsun?
Bizi şu 'Gallipoli' utancından kurtarsana...