En zoru insan olabilmek
Belki de hayata tutundukları tek yer olan salonu da küfürlerle inlettik, pankartları yırttık, dışarıda kapışmak için sözleşip tribünleri boşalttık, tekerlekli sandalyelerini bile parçaladık...
Ama boş yere şaşırıyoruz... Bu ülke 'biten kaldırımların' ülkesi. Biten kaldırımın ne demek olduğunu, 'engelsiz' yaşam süren anlamaz. Yürüyorsunuz ve bir yerde, sizi araçlardan ayıran o kaldırım bitiyor.
Biz yola inip devam ediyoruz ama bazıları, tekerlekli sandalyeleriyle orada kalıveriyor.
Boş yere şaşırıyoruz...
Çünkü bu ülkede sürücüler, kaldırıma park ediyor; biz yanlarından gelip geçiyoruz ama bazıları tekerlekli sandalyeleriyle orada kalıveriyor...
Bu ülkenin metrolarındaki engelli asansörlerinin önünde daima sıra var. Ama engelliler en arkada. Taşını sıksa suyunu çıkaracak koca koca insanlar; iki adım yürümemek için o asansörleri meşgul ediyor.
Bilmiyorlar ki arkalarında tekerlekli sandalyeyle bekleyenlerin tek seçeneği o asansöre binebilmek...
HER ANLAMDA ENGELLİ
Bu ülkede engelliler toplu taşımaya binemiyor, tiyatroya, sinemaya, sportif organizasyonlara gidemiyor; yani sosyalleşemiyor.
Türkiye'de yaşayan engelli sayısı 9 milyona yakın. Yani birçok Avrupa ülkesinin nüfusundan fazla. Ama hangi birini gittiğimiz kafede, yemek yediğimiz restoranda görüyoruz? Ülke nüfusunun yüzde 12'siyle günlük hayatta bu kadar az temas ediyor olmamız doğal mı sizce?
Misal yetenek yarışmalarına bir engelli çıktığında ve şarkı söylediğinde, ayakta alkışlayarak kendi riyakârlığımızı da ele vermiş olmuyor muyuz?
Bizim yaptığımız her şeyi yapabileceklerine ve yapmaları gerektiğine olan inancımızı yitirmekle, insanlığımızı yitirmek aynı şey değil mi?
Boş yere şaşırıyoruz...
Hayatımızın her alanında olduğu gibi, hafta sonu oynanan basketbol maçında da onları görmezden geldik.
Hiçbir zaman onlara özel davranmamıştık; holiganlık konusunda da öyle yaptık. Çocuklarının 'engellerle' savaşını gururla izlemeye gelen aileleri, mahalle kavgasının ortasında bıraktık... Şimdi hiç kimse aptalı oynamasın.
Şaşıracak birileri varsa, o spor teröristlerini bugüne kadar koruyup kollayanlar şaşırsın; ben şaşırmıyorum... Maalesef bu hayatta en zoru, insan olarak kalabilmek; asıl mesele onu başarabilmek...
EN SON HABERLER
- 1 Rahatsızlığı sonrası Zerrin Özer ilk kez görüntülendi! Zerrin Özer: Nöroloji doktoruna ihtiyacım var!
- 2 Öldüğü sandığı annesine 33 yıl sonra kavuştu! Gözyaşları içinde annesiyle yüzleşti: Vebali senin boynuna!
- 3 Melisa Aslı Pamuk ve futbolcu Yusuf Yazıcı evlendi! Melisa Aslı Pamuk’un o hamlesi evliliği ifşa etti!
- 4 Pis Yedili'nin Dilkopat'ı Güneş Zavrak tam estetik harikası oldu! İşte Dilkopat Güneş Zavrak'ın son hali...
- 5 Ümit Erdim ve Seda Erdim sessiz sedasız boşandı mı? Soyadını değiştirince takipçileri ayaklandı...
- 6 Tuba Büyüküstün'ün ikizleri Maya ve Toprak kocaman oldu! Babaları da çok ünlü bir oyuncu! Biri anneye diğeri babaya benziyor...
- 7 Yargı'nın savcı Ilgaz'ı Kaan Urgancıoğlu'nun kardeşi de çok ünlü! Meğer yakışıklı oyuncuymuş....
- 8 Eda Ece'den minik kızı Mina İpek ile yeni poz! "Minnoşumla günler böyle geçiyor"
- 9 İnci Taneleri'nin Azem'i Yılmaz Erdoğan'ın siz bir de gerçek kızı Berfin'i görün! Oyuncu olacak derken ters köşe yaptı!
- 10 Yargı'nın güzel yıldızı Pınar Deniz Cannes'da nefes kesti! Derin dekolteli büstiyeriyle tüm gözleri üzerine topladı...