Bu yazıyı ne zamandır yazmak istiyordum ama bir türlü elim varmıyordu. Zira Beyazıt Öztürk'ü çok severim. Hem insan hem de televizyoncu olarak. Beyaz Show benim 15 yıllık ekran alışkanlığım, ilk göz ağrımdır. Ona halel gelmesini asla istemem. Bu nedenle bekledim. Bekledim ki program düzelsin, hatalar telafi edilsin. Ama olmadı. Bu köşenin arşivinde Beyaz'a ve onun programına övgü içeren pek çok yazı mevcut. Ama dost acı söyler... Köşemize ulaşan izleyici eleştirilerinin de ışığında sevgili Beyaz'ı uyarmak da yine bu köşeye düşer... Beyaz'ın bu sezon yaptığı programlarda eski tat yok. Sebebini tam olarak bilemiyorum. Ama gördüğüm o ki, Beyaz programını yürütebilmek için eskiye oranla çok daha fazla enerji harcamak zorunda kalıyor. Tempoyu yükseltmek, konuklarından verim alabilmek adına adeta kendine eziyet ediyor. Eskiden kendi yaptığı işten en büyük keyfi yine kendisi alan Beyaz'ı bu halde görmek beni üzüyor. "Bu halde" sözünü biraz açmam gerekirse: Beyaz, son zamanlarda bir şov programı yapmıyormuş da sanki bir görevi ifa ediyormuş gibi. Ya da benimle beraber köşemize yazan pek çok izleyiciye geçen duygu bu... Sanırım konuk sayısını çoğaltmak, Beyaz Show'a yaramadı. Programa eklenen aksiyon bölümleri de öyle... Aksiyona ağırlık vereceğiz diye, konuklara doğru sorular yöneltilmiyor ve buna bağlı olarak onlardan gerekli verim de alınamıyor. Yani sohbet, aksiyonun içinde buharlaşıyor. İzlemek bir yana, bu yeni görüntü içinde Beyaz Show'a 'konuk olmak' da eskisi kadar keyifli olmuyor. Ama eskiden öyle miydi? Programa en fazla 2-3 konuk alınır, neredeyse her söyledikleri, her esprileri olay olurdu. Beyaz, önemli konukları için çok özel hazırlıklar yapardı. Düşünün, bu sezon "tadı damağımızda kaldı" diyebileceğiniz bölüm sayısı kaç? Hangi sözü hangi sahneyi hatırlıyorsunuz? Peki ya geçen sezonları anımsadığınızda damağınızda kalanlar? Beyaz, aksiyon değil, muhabbet adamı... Program yeniden bu yörüngeye oturtulmalı... Sevgili Beyaz, bu sözleri bir televizyon eleştirmeninin notları değil, Beyaz Show'un en eski müdavimlerinden birinin, sıradan bir televizyon izleyicisinin samimi duyguları, beklentileri olarak kabul etmeni istiyorum. 15 yıldır her cuma gecesi en az 3 saatini bu şovu izlemeye ayıran bir müdavime bu kadarını çok görme ne olur... (NOT: Bu geceki programdan çok umutluyum. Hayatımda ilk kez 'tekzip edilmek' istiyorum)