Eşlerini Sevgililer Günü’nde özlemle andılar

MUHTEREM NUR
'Hâlâ nefesini duyar gibiyim'
"Her Sevgililer Günü'nde Müslüm'ün yanına gidiyorum, onunla birlikte oluyorum. Daha sonra evime gelip eski günlerimizi hatırlıyorum. Bize düşen Sevgililer Günü artık böyle... Müslüm yanımdayken Sevgililer Günü'nde muhakkak baş başa yemeğe giderdik. Kalabalıktan hoşlanmazdı; gözlerden uzak bir yerde baş başa yemek yerdik. Müslüm için ölüm kelimesini kullanmak istemiyorum, kullanmıyorum. Benim için hâlâ yaşıyor. Hâlâ nefesini duyar gibiyim. Müslüm'den sonra birçok kişiyi daha iyi tanıdım. Selam verdiğimde korktuklarını hissediyorum. Bir şey isteyeceğimi zannedip konuşmaktan, selam vermekten bile kaçıyorlar. Allah'a çok şükür kimseye ihtiyacım yok. 10 günde bir kabri başına gidip eşimi ziyaret ediyorum. Hayranları da her pazar mezarı başında buluşup dua ediyorlar. Bana da videolar, mesajlar gönderiyorlar; onlarla avunuyorum."
İPEK AÇAR
'Emeği ve sevgisi büyük bir aşktı bizimkisi'
"Sevgi günü, emek günü çünkü sevgi emek ister. Emek verdiğiniz her şeyin kıymeti, değeri, anlamı çok farklıdır. Aslında nefes aldığımız ve sevdiğimizin gözüne bakıp sıcaklığını hissettiğimiz, onunla vakit geçirdiğimiz her gün bence Sevgililer Günü. Ama hayatın içinde, telaşında böyle günlerin varlığı, bazı şeyleri hatırlamak için önemli. Bizim sevgimiz de işte böyle; içinde emeği, sevgisi, aşkı bol olan bir sevgiydi. 22 yılda, 22 Sevgililer Günü kutladık. Hepsi birbirinden özel, kıymetli... Kimini ise sahnede sevenlerimizle, sevginin her halini anlatan Kayahan şarkılarıyla kutladık. Birlikte verdiğimiz son konserde olduğu gibi... 'Seninle her şeye varım ben' diyebileceğiniz, 'Bizimkisi bir aşk hikayesi' diye haykıracağınız, değerini bildiğiniz, yanınızda olmasa bile sevgisini daima kalbinizde taşıyacağınız sevgileriniz olsun. Sevgililer Günü'nüz kutlu olsun."
JÜLİDE ALASYA
'Kaybına alışamadım, acım hâlâ yerinde
"Telefonum bozuk hâlâ. Zaten her şey bozuk; moral, hayat... Sevgili yarimin telefonunu kullanıyorum bu ara... Eski fotoğraflar çıktı içinden. Hatırlamak istemediğim, hastanedeki son günlerimiz var. Gördüğümde bugünmüş gibi mideme sancılar sokan, aklımı acıtan. Sonra gülümseyerek baktığım fotoğraflar çıktı. Sevgililer Günü çok anlamlı gelmezdi bize, öyle uzun boylu kutlamalar filan yapmazdık. Ama elimizdeki kalpli tostlardan hatırlıyorum. Paltonun içindeki o güzel yüzüne değen o hırka, benim dolabımda şimdi. Çok seviyordun onu, ben de kimseye vermeye kıyamadım. Dışarda kar atıştırdı biraz evvel. Yılın ilk karını gördüğümde ya anacığımı arardım ya da her ne kadar kıştan hoşlanmasa da sevgiliyi. Şimdiyse ruhum dar, aramak istediğim kimse yok. Bu günleri de geçireceğiz. Bu acıları da atlatırız ama alışmayalım bu duruma... Alışmamıza sebep olmasın hiçbir şey. Ben alışmadım kayıplarıma, acım hâlâ yerinde. Ama hayata devam etmek zorundaysam, düşe kalka da olsa devam ediyorum. En büyük sebebim yeğenim...hâlâ yerinde