Gözde Mukavelat: 2.5 oktavlık sesim vardı oyuncu oldum

Çocukluğundan itibaren şarkıcı olmayı hayal eden güzel oyuncu Gözde Mukavelat'ın kariyer seyri, üniversite sınavına girdiği gün babasını kaybedince değişmiş ve İzmir'de kalmak yerine hayata atılmak için soluğu İstanbul'da almış. Tabii müzikten vazgeçmemiş ama mesleği artık şarkıcılık değil, oyunculuk olmuş. Profilo AVM'deki Time Out Bowling Center'a giderek çocukluklarımızdaki gibi saf ve masum duygularla, güle eğlenerek oyun oynamak, yenmek-yenilmek istedik. Mukavelat'la mücadelelerle dolu hayatı ve rol aldığı yarı animasyon film 'İstanbul Muhafızları: Ab-ı Hayat Çeşmesi'ni konuştuk.
İzmir'de başlayan bir çocukluktan sonra İstanbul'la yolunuz nasıl kesişti?
Okul zamanımda sosyal yetenekleri daha kuvvetli bir çocuktum. Uzun süre baleyle uğraştım ve TRT Çocuk Korosu'nda yer aldım. Bir yandan da çocuk mankenlik yapıyordum. İlk reklam filmimi 14 yaşındayken çektim.

'YÜZÜN SİNEMATOGRAFİK' DEDİ
Oyunculuğa adım atınca müzik hayatınız ne oldu?
Çocuk korosundan sonra gençlik korosuna geçtim. Sonra hocalarım beni radyo sınavlarına sokmak istediler ama benim hayalim başkaydı; konservatuvar sınavlarına girip iyi bir müzisyen olarak Eurovision'da ülkemi temsil etmek istiyordum. Bu niyetle İstanbul'a geldim.
Sonrasında birtakım aksilikler yaşamışsınız...
Evet, anne ve babam ayrıydı ve öyle büyüdüm. Tam kendimi hazırlama dönemimde babam rahatsızlandı. Üniversite sınavındayken babam vefat etti. Aynı zamanda o gün Babalar Günü'ydü. Babamı kaybedince İzmir'e karşı fobim oldu. O dönem İzmir'den uzaklaşmak için İstanbul'a geçtim ve bir an önce hayata atılıp kendimi toparlamak istedim. Müzik benim hayatım ve bu içimde ukde kaldı.
Ama vokalistlik yapmışsınız, hatta bir de single çıkarmışsınız...
2.5 oktav sesim vardı, Özcan Deniz ve Hülya Avşar'a vokalistlik yaptım. Sonrasında da Barış Engürlü ile beraber sözleri bana ait olan 'İz' isminde bir parça yaptık. İstediğim şeyi sonuna kadar götüremedim. Bunun nedeni de tembellik değil, imkansızlıktan. Sonra klip yönetmeni Deniz Akel ile karşılaştım. Bana "Senin çok sinematografik bir yüzün var, muhakkak ekran önünde olmalısın" demişti. Bu gazları alıp oyunculuk yolunda devam ettim.