Hep denedin, hep yenildin...

İş yerinde bir arkadaşınız hastalanıyor ve işe gelemiyor. Bu sırada patron bir kişi eksik çalışılmasına rağmen işlerin aksamadığını görüyor ve çalışanlarına şu teklifte bulunuyor: 'Ya arkadaşınız işe devam edecek ya da bir kişi eksik çalışacaksınız ama bin Euro ikramiye alacaksınız. Hangisini tercih edersiniz?'
Bu arada göçmen çalışanlar da 'İkramiyeyi seç, yoksa ileride sen işten çıkarılırsın!' diye tehdit ediliyor.
Bu hafta vizyona giren 'Deux Jours, Une Nuit' (İki Gün Bir Gece) filmi, işte bu sorudan yola çıkıyor. İş yerindeki 16 kişiden 14'ü ikramiyeden yana oy kullanıyor. Hem hasta, hem de depresyonda olan kahramanımız 'Sandra', patronundan yeni bir oylama için söz alıyor. 'Sandra'nın dokuz kişiyi ikna edip işe dönmesi için sadece iki günü var. Kapı kapı dolaşıyor, vicdan azabı duyup 'Sandra'nın yerine oy kullanacağını söyleyen de, "Benim bu ikramiyeye ihtiyacım var; evleneceğim, çocuk okutuyorum" diyen de, hatta saldıran da oluyor.
B.ktan bir durum değil mi? Kapitalist sistem, bundan daha iyi özetlenemezdi herhalde.
TÜRK KARAKTER 'TİMUR'
Cannes'da 1999'da 'Rosetta' ile Altın Palmiye, 2002'de 'Oğul' ile Jüri Ödülü'nü kazanan Belçikalı Jean-Pierre Dardenne biraderlerin yönettiği 'İki Gün Bir Gece'yi sadece sağlam bir kapitalist sistem eleştirisi olarak görmek haksızlık olur. Çünkü filmde insan psikolojisine dair müthiş ayrıntılar da var. Filmin Türk karakteri 'Timur'un, yaşadığı vicdan azabıyla kendisinden oy isteyen 'Sandra'ya sarılıp ağlaması, 'Sandra'nın yardım isterken kendisini dilenci gibi hissetmesi... Filmi izlerken 'Allah'ım neden bu kadar acımasız bir sistemde yaşıyoruz?' diye kendinize soracaksınız.
Dardenne biraderler, öyküyü duygu sömürüsüne kaçmadan sade ve yalın bir dille anlatıyor. Perdeye sadece gerçek hayat yansıyor; ne fazla, ne eksik. Bu filmi bence en iyi Samuel Beckett'ın "Hep denedin, hep yenildin. Olsun yine dene, yine yenil, daha iyi yenil" sözü özetliyor.
Filmin finali de sarsıcı. 'İki Gün Bir Gece' kaçmaz!