Hizmetkar ruhluyum aşk için köle olabilirim

Uzun süren meme kanseri tedavisinden sonra oyunculuğa dönen Vahide Gördüm; hastalığı nedeniyle ara verdiği 'Ayhan Hanım' filminin çekimlerine tekrar başladı. 1 Mayıs 1977-1990 yılları arasında yaşanan bazı olayları anlatan filmde başrol oynayan Gördüm; canlandırdığı 'Ayhan Hanım'ı, hastalık sürecini, hayata ve aşka bakışını, Yeni Aktüel'den Neslihan Perker'e anlattı.
DEVRİMCİ ANNELER
'Ayhan Hanım' nasıl bir kadın?
'Ayhan Hanım' öncelikle bir anne... Kendini, kocası ve çocuklarından oluşan sıcak yuvası ile mutlu olmaya endekslemiş bir kadın. Dört oğlu var, eşi de asker. Oğullarının; üniversite ve lise çağına gelip politik tercihlerini yapmalarıyla birlikte, devrimle karşılaşıyor. Oğulları onun gözünde en doğrusunu bildiği için, devrimi o da seviyor. Hikaye, 1 Mayıs 1977 ile 1990 yılları arasında gidip gelen bir öykü. İşkenceler, doğrular, yanlışlar, kaybedilen canlar... Ama anlıyoruz ki; gerçek devrimci, o yıllarda cezaevlerinin kapılarında bekleyen anneler...
EYLEMCİ YANIM VAR
1980 yılında siz kaç yaşındaydınız, yaşananlar sizi nasıl etkilemişti?
Ortaokuldaydım. Hem merak duyguları içindeydim, hem de bilinçlenmeye çalışıyordum. Çevremizde sürekli çocuklarının nerede olduğunu bulmaya çalışan aileleri hatırlıyorum. Hatta mahalleden bir ablamızın işkence görüp artık çocuğu olamayacağını öğrenince, bunun travmasını yaşamıştım. 'Onu keşke öldürselerdi' diye düşünmüştüm. "Sakın siz bulaşmayın çocuğum" diyenler vardı hep. Bu bende daha büyük bir merak uyandırdı.
O yıllarda yetişkin olsaydınız nasıl olurdunuz?
Olayların çok ortasında olur muydum, bilmiyorum. Politik anlamda bir partinin yanında değilimdir, 'düşüncenin' yanındayımdır her zaman. 'Eylem insanı olurdum' demek, hayalperestçe bir davranış olur ama eylemci tavrım ağır basardı sanırım.
Sizin yakın çevrenizde gördüğünüz en cesur kadın kimdi?
Babaannem ve annem... Babaannem Yunan göçmeniydi. Tek başına Türkiye'ye gelmiş. Hiç kimsesi olmadan çocuklarını buraya getirmiş, kocası olmadan, üç çocuğu ile ekmek parası derdine düşmüş. Rahmetli halam anlatırdı; yeri gelmiş süpürge tohumu yemişler. O dönem pek çok kişi aynı durumdaymış. Babannem, çocuklarını büyütürken temizlik dahil pek çok iş yapmış. Ramazan'da zengin evlerinde iftarda hizmet edermiş, sonra sahura kadar taklitler yapıp kadınları eğlendirirmiş. Karşılığında da üç tas yemekle eve dönermiş. Annem biz küçükken rahatsızlandı ve hastanelerde kaldı uzun yıllar. Babaannem; anneme babama, bana ve erkek kardeşime baktı. Türkçe bilmediği halde, eğitimimizle ilgilendi. Olağanüstü bir kadındı.
BABAANNEM GİBİYİM
Güzel miydi?
Evet; çok güzeldi, çok temizdi ve bakımlıydı... Bana da genç kız olduktan sonra hep "Kızım makyaj yap, bakımlı ol" derdi. Kapasite olarak da çok ileri görüşlüydü, zeki olmanın verdiği bir öngörüye sahipti.
Ona benziyor musunuz?
Evet, hem karakter, hem de fizik olarak benziyorum. Ama annem de çok güzel bir kadındı