İnsanlık boğulurken...

Haber bültenlerinde o görüntüleri izlerken kanımın damarlarımdan adeta şırınga ile çekildiğini hissettim.
Singapur'dan hareket eden bir Türk gemisinde iki Singapurlu kaçak yolcu tespit ediliyor. Kaçaklar daha sonra bidonlara tutturulmuş derme çatma iki sala bindirilerek, okyanusa terk ediliyorlar. O sırada görüntüleri cep telefonu ile çeken mürettebatın sesi kayda giriyor: "Umarım köpek balıklarına yem olmazlar..."
Geminin bağlı bulunduğu şirket, açıklama yapmış. Demişler ki, "Kaçaklar, ABD'ye gitmek istiyorlardı. Geminin Türkiye'ye gideceğini öğrenince yolda inmek istediler, bizimkiler de yardımcı(!) oldu. Güvenle karaya çıktıkları gözle izlendi..."
İnandınız mı? Olabilir ama olmama ihtimali de var. Sadece bu ihtimal bile iki insanın okyanusta kaderine terk edilmesi gerçeğini zihnimize kazımaya yeter de artar bile... Yani iyi ki uçakta değillermiş. Yoksa sırtlarına iki yırtık paraşüt bağlayıp okyanus üzerinde kapıdan tekmeyle boşluğa itilirlermiş... Bu olay sadece 'kriminal' bir araştırma konusu olmamalı. Çünkü özünde, temelinde 'insanlık suçu' var. Ayrıca bir ülkenin prestijinin tahrip edilmesi de söz konusu. Zira uluslararası ajanslar bu haberi tüm dünyaya 'Türk gemisinde insanlık utancı' ya da 'İnsanlık, Türk gemisinde boğuldu' başlığıyla geçiyorlar.
Halbuki o Türkiye, tıpkı Saddam zulmünden kaçanlar gibi, Esad'ın vahşetinden canını kurtarmak isteyen 200 bin Suriyeli'ye kapılarını açtı.
Açlıktan, susuzluktan ölmek üzere olan Ezidiler'e yaşam koridoru oluşturdu. Gazze'de bombalarla yaralanan din kardeşlerini özel uçaklarla alıp Türkiye'deki hastanelere yatırdı. Bu yaz gözlerimle gördüm. Ege'de Yunan sahil güvenliğinin kaderine terk ettiği mültecileri bizimkiler tek tek denizden topladı. Ama bir-iki densiz gemici, bütün bu güzel imajı 'tek harekette' imha etti.
Bu kara lekeyi ülkeme çalanlar, cezasız kalmamalı..