Kişisel zenginlikleriyle ilham veren erkekler

MEHMET BARLAS / Gazeteci
İnsan dehasının en büyük ürünü müzik
Babam Cemil Sait Barlas; hem hukukçu, hem politikacıydı, gazetecilik de yaptı. 1950'lerde Pazar Postası'nı, sonra Son Havadis'i çıkardı. Babam bana dikte eder, ben yazardım. Sonra da bisikletle gazeteye götürürdüm.
Eğitimim hep Türk okullarında geçti. Kolejde okuyabilmem için tüm imkanlara sahip olmamıza rağmen babam devlet okullarında okumamı teşvik etti. Babamın, "Daha gerçekçi bir arkadaş çevren olur" dediğini hatırlıyorum.
Babam gibi hukuk eğitimi aldım. Hukuk eğitimi büyük çerçeveden bakmamı, küçük bir olayın o büyük çerçevenin neresinde olduğunu görmemi sağladı.
21 YAŞIMDA İLK POLİTİKA YAZIMI YAZDIM
Gazetecilikteki ilk atlatma haberimi 19 yaşında, henüz üniversite yıllarında yaptım. Koridorda, profesörlerimizden biri olan Tarık Tunaya'ya rastladım. Bana "Bizi kovdular" dedi. 27 Mayıs askeri darbesi sırasında 147 öğretim üyesi kovulmuştu. Hemen araştırdım ve Son Havadis'e manşet yaptım. Bu benim için bir dönüm noktasıdır. İlk dış politika yazımı 21 yaşında Cumhuriyet'te yazdım.
O günkü gazetecilik anlayışı ile bugünkü arasındaki en belirgin fark; usta-çırak ilişkisinin kaybolması. Stajyerim Nadir Nadi idi. İlhan Selçuk, Nadir Nadi evlerimizde toplanır, tartışırdık. Plazalar işi değiştirdi.
50 yıllık gazetecilik yaşamım boyunca şahit olduklarımın toplamını, Avrupalı bir gazeteci ancak 150 yılda yaşayabilir.
Okumak beni besliyor. Heredot'u çok severim. İnsan; Helmuth Von Moltke'nin 'Türkiye Mektupları'nı okurken çok ilginç saptamalar yapar.
Jerzy Kosinski'nin romanından beyazperdeye uyarlanan 'Being There' isimli filmi unutamam. Gerçekle hayal dünyası arasında dolaşan bir politikacının hikayesidir. Başrolde Peter Sellers oynuyor. Jerzy Kosinski ile tanışmış, hatta ahbap olmuştuk.
İnsan dehasının en büyük ürünü müziktir. Tabiattaki sesleri bir düzene koyup ondan senfoniler, şarkılar, besteler üretmek müthiş bir deha. Tadına vardığınız zaman, yaşamınızı derinden etkiliyor.

ARTIK KENDİM İÇİN GEZİYORUM
Tempomu düşürdüm, artık kendim için geziyorum. New York'u çok severim, Paris'i kızım sevdirdi. Venedik'e bayıldım. İtalyan dehasını görüyorsunuz. Bir bataklıkta öyle bir şehir yaratmak! İspanya da çok etkileyici bir ülke. Şangay'ı gördüğünüzde şaşırmamak imkansız. Rio ise bir cenneti andırıyor.
Üç erkek torunum var. Onlar yaşamımın merkezi. En küçükleri 5 yaşında ve şu sıralar aşık. Annesi bu sabah, kızla beraber çekilmiş fotoğrafını gönderdi.

"Babam gibi hukuk eğitimi aldım. Hukuk eğitimi büyük çerçeveden bakmamı, küçük bir olayın o büyük çerçevenin neresinde olduğunu görmemi sağladı"