Modern kadınların evlilik çıkmazı...

Pew Araştırma Merkezi'ne göre; 1997'den bu yana kadınların evliliğe verdiği önem yüzde 28'den yüzde 37'ye çıkarken, erkeklerinki yüzde 35'den yüzde 29'a düşmüş!
Kadınların, erkeklerden daha çok evlenmek istemeleri yeni bir şey değil tabii.
Ama erkeklerin evliliğe ilgisi eskiye göre neden azalmış acaba?
Fox News'un makale yazarlarından Suzanne Venker; 'Erkeklere Karşı Savaş' başlıklı yazısında; erkeklerin evlilikten uzaklaşmasında kadınların kendi rolleri ile yüzleşmesi gerektiğinden bahsedince, Amerika'da gündeme oturdu.
NEDEN EŞ BULAMIYORUZ?
Yazar, evlenmek isteyen kadınların eş bulamamalarının sebeplerini şöyle toparlamış:
Kadınlar artık kadın gibi değiller.
Öfkeli ve müdaafacılar.
Erkekler; temellerinde bir yanlışlık olduğunu duymaktan ve kadınların mutsuzluğundan sorumlu tutulmaktan bıkmışlar.
Kadınlar; erkeklerin onları tüketeceğine inandıkları için, sürekli gardlarını tutmaya şartlanmışlar. Bu yüzden sevgi artık bir güç çekişmesine dönmüş.
Feminizm, erkelerin işine yaramış çünkü artık daha ilk 'merhaba'da bile hiçbir sorumluluk altına girmeden seks yapabiliyorlarmış.
Erkekler; kadınların kendilerine ihtiyacı olduğunu hissetmek isterlermiş, bu yüzden evlenmek isteyen kadının kendini 'kadınlığına' teslim etmesi gerekirmiş.
Yani yazara göre; 'erkeklerin istediği gibi bir kadın olursan' evlilik şansın artıyor.
O halde kadınların gelişmesini hazmedemeyecek erkeklerle evliliğe razı olmamız gerekiyor.
Oysa erkekler genelde kendileri için her şeyi yapabilecek kadınları değil, çaba sarfetmeye değer kadınları seçiyorlar. Çoğu, seçtikleri kadınlarla birbirlerini tamamlayıcı özelliklerinin olmasının öneminin de farkında.
GEL-GİTLER YAŞIYORUZ
Ama başarılı bir kadının; gücünü kullanma şekli, erkeğin ilişkide var olma sebebini ve zekasını tümden yok ediyorsa, o zaman erkekler kendilerine ihtiyaç duyan kadınları tercih ediyorlar.
Aslında erkekleri bir kenara bırakın da, biz kadınların yüzleşmemiz gereken yönlerimiz varsa o da bence şu:
Modern hayatta hırslarımızı dengeleyemez olduk. Taşıyabileceğimizden çok daha fazla yükü taşımaya çalışıyoruz.
Mükemmel kadın, mükemmel anne ve mükemmel iş kadınlığı baskısı artık bizleri tahammülsüzleştiriyor. (O yüzden erkeklerin bazı anlamsız beklentilerine ve haksız davranışlarına karşı uysal olamıyoruz.) Bir de kendi içimizdeki 'bağımsızlık ve bağımlılık' ikilemini nasıl dengeleyebiliriz, bunun üzerinde durmak lazım.
İhtiyacımız olan 'özgür kadın olmak' ile içgüdümüz olan 'erkeğin kanatları altında olmak' hisleri arasında gel-gitler yaşıyoruz. Bu bizi mutsuz ediyor.
Yalnız kalma korkusu yalnızlıktan daha katlanılmaz çoğu kadın için...
Kendi ruhumuzun derinliklerine açılarak, gerçekte ne istediğimizi keşfedebileceğimiz, sonucuna da razı olacağımız yüzleşmeyi, er ya da geç yapmamız gerekiyor anlayacağınız...