Ben her nisan bahar temizliğine girişirim. Ha yok! Öyle cam çerçeve, yorgan yastık, kıyı bucak, halı temizliği falan değil. Hayatımdan ve içimden atmam gereken ne varsa temizleyesim tutar benim. Bütün kış biriktirdik öfkeden dağlar yaptık, hüzünler göl oldu boğulduk, sağımız solumuz çamurlandı da fark etmedik. Görünmeyen böcekler evimizi sardı, hapşırık yaptı, kaşındırdı da ilaçlayamadık. Şimdi tam sırası sayın seyirciler!
KAĞIT KALEM HAZIR MI?
Az sonra şu kapıdan çıktığımda, hatta şu satırları yazarken ölüp gitmeyeceğim ne malum. Demem o ki; dünyanın sonuna doğmuşuz da kendi sonumuzu bilemiyoruz işte. O zaman temizlik yapma zamanı. Yani kendimizi mutlu etme zamanı. Zaten bize kendimizden başka kimden fayda var ki? Açılan sandık sayısı belli, geçerli oy sayısı belli; eğer ihmal edersek kendimizi uzun vadede biz kaybederiz değil mi? O halde gelsin temizlik listesi... Deterjana, Camsil'e, parkeler için özel temizleyicilere, yumuşatıcılara, bezlere falan ihtiyacımız yok! Tek ihtiyacımız, sessiz kalıp düşüneceğimiz bir yer, bir kağıt ve kalem. Huyum kurusun, bendeniz kağıt kalemsiz şuradan şuraya gidemeyenlerdenim de... Not almadan, yazmadan basmıyor kafam, mutlaka detaylarda kaçırıyorum bir şeyleri. Hadi canlar, kağıt kalem ve sessiz mekan ve siz hazırsanız başlayalım...
Onlarla görüştükten sonra üzerimizden kamyon geçmişçesine enerjimizi alıp götürenleri...
Her aradıklarında 'Nasılsın' diye sormadan ille de bir şey talep edenleri...
AĞIZ İSHALİ OLANLARI
Heyecan ve mutluluğunuzu paylaşmayı bilmeyip, kafanızda soru işaretleri oluşmasına neden olanları...
'Yapamazsın, olmaz' çekenleri...
Sizi yarı yolda bırakıp bırakıp, sonra önünüzü kesip hayatınıza tekrar girenleri...
İçinizi kemiren, sizi tıkamaktan ve yerinizde saydırmaktan başka bir işe yaramayan öfkeleri...
Mesajlaşmadan öteye geçemeyen, sizi oyalayan ama bir yere varamayan karşı cinsleri...
Kötü niyetlileri, sizi üzmekten zevk alanları...
Başkalarının sırlarını size anlatanları... (Er geç sizin sırlarınızı da başkalarına anlatacaktır...)
Ağız ishali olmuş sözüm ona 'aşık'ları...
Zamanınızı çalanları...
Değerinizi küçümseyen, 'küçük dağları ben yarattım'cıları...
Kendi gibi olmayanları, kendileri nedir onu bile bilemeyecek kadar pozcu olanları...
Ego rüzgarında savrulanları...
Gülümsemeyi beceremeyenleri...
Hata aramaktan kafa kaldıramayanları...
Pozitif düşünmeyi beceremeyenleri...
Her defasında aynı naneyi yiyip, aynı yerden size gol atanları... (Golü kurtarma zamanı!)
Yanında uzun cümleler kurmak zorunda hissettiğimiz kişileri...
AYAR ÇEK
Tartışmayı, kavga etmeyi beceremeyenleri...
Özür dilemeyi büyük kişiliklerine yediremeyenleri...
Kendinizden hoşlanmamanıza sebep olanları...
Sadece şak şaklayanları...
Haset hastalarını...
Kötü bakanları... Artık devamını siz ekleyin... Yeter ki bütün bunları koyun bir çöp torbasına evinizden, içinizden, hayatınızdan sepetleyin. Şimdi bahar zamanı... Şimdi temizlik zamanı... Önümüz harika bir yaz olacak. Biz istersek, biz gözümüzü açarsak, biz ne istediğimizi bilirsek, biz önce 'Ben' demeyi öğrenirsek, biz işin sırrının yalnızca 'biz' olduğunu çözersek bu yaz çok güzel geçecek. Eğer kendi kurallarını koyarsan, eğer sürüden kurtulursan, eğer korkmaz ayıklama yaparsan... Eğer sıkılmaz icabında ayar çekmekten korkmazsan, eğer dalga geçmeyi unutmazsan, eğer kendine saygını zirvede tutmayı başarırsan, eğer sevmek kadar sevmemenin de gerekli olduğunu atlamazsan, kara liste yapmanın da işe yaradığını bir kenara yazarsan... Ve tabii eğer en kıymetlin sadece sen olursan, hayat aslında hiç de fena bir şey değil. Haydi temizlik başlasın!
