Önce kendi tepkilerimizi sorgulamak...

Pink Floyd'un unutulmaz ismi Roger Waters'a bir roportajda "Konserlerinizde en sinir olduğunuz şey nedir?" diye sordular.
O da "İnsanların konser sırasında sürekli cep telefonları ile resim ve video çekip birilerine göndermeleri" diye cevap verdi.
Gözünüzün önünde yaşadığınız muhteşem bir tecrübe var ama aklınız hep telefonunuzda ya da başkalarında...
Kendi tecrübesi ile yalnız kalmak yetmiyor insana artık! O anki gerçeğiniz o olsa bile...
HAYATIN KÜÇÜK ZEVKLERİ
Teknede muhteşem bir koydasınız ya da insanı hipnotize edebilecek bir gelincik tarlasından geçiyorsunuz veya konserdesiniz.. İçinde bulunduğunuz anı tümüyle algılayabilmek ve hisssedebilmek dururken, şart mı o anı Twitter'da paylaşmanız?
O anki tecrübenizle bütünleşmek bu kadar zor mu?
Gerçek hayatın küçük zevklerinden ne kadar uzaklaşmaya başladığımızın farkında mısınız?
Bu yüzden otomatik pilotta, sürekli tepki göstermeye programlanmış gibi yaşıyoruz.
Tepkilerimizin çoğu başkalarının hayatı nasıl yaşaması gerektiği konusunda ahkam kesmek üzerine... Hepimizde cevap çok. Hep 'en doğru' cevaplar bizde.
Hayatımızda kuvvetli tepki göstermeye değer pek çok durumla karşılaşıyoruz ancak çoğumuz dünyayı yerinden oynatmayan, basit şeyler için çileden çıkıyoruz.
Günde sadece birkaç dakika için hayatı; beklentilerinizin, önyargılarınızın ve olmazsa olmaz tepkilerinizin ötesinde yaşayabilir misiniz?
Arada bir de olsa otomatik pilottan çıkıp istemediğiniz, uygun görmediğiniz bir şeyle karşılaştığınızda ve tepki göstermek istediğinizde, bu ihtiyacınızı görmezden gelebilir misiniz?
ATILMASI GEREKEN İLK ADIM
Ya da kendi fikrinizi ispat etmeye çalıştığınız kadar farklı düşünenlere de hoşgörülü yaklaşabilir misiniz?
Nasıl düşündüğünüzü, nasıl yaşadığınızı ve başkaları ile nasıl iletişim kurduğunuzu fark edin. Hayatınızda doğru gitmeyen şeyleri düzeltmek için atılması gereken ilk adım bu...
Bu hayatta beni en çok kısıtlayan şeyin kendi düşünce şeklim olduğunu fark ettim.
Tepki göstermeden yaşamak çok zor!
Ama ne kadar çok kendi tepkilerimi sorgularsam, o kadar olmak istediğim insan olmaya yakınlaştığımı fark ediyorum.