Oyunculuktan kazandığımı ocakbaşına yatırdım

Uğur Kurul, genç yaşta kendi kariyer yolculuğunda sağlam adımlar atmış başarılı bir oyuncu ve işletmeci. Küçük bir dükkanda kadın pardösüleri satan bir ailenin ilk çocuğu olarak Gaziosmanpaşa'da doğup büyümüş. Meslek lisesinde okuduktan sonra üniversitede dış ticaret üzerine eğitim almış. Ancak içindeki harçlık çıkarma ve sosyalleşme hevesinden dolayı öğrencilik döneminde garsonluk, barmenlik ve figüranlık yapmış. Nihayet gittiği görüşmelerden birinde reklam filmine seçilerek TV dünyasına adım atmış. Bundan sonrası malum, peş peşe ekranların sevilen dizilerinde boy gösterdi ama kazandığı paraları pek çokları gibi savurmak yerine, bir işe yatırarak Pera Müptela adında bir ocakbaşı açtı. Genç yaşına rağmen maceralı hayatıyla dikkat çeken başarılı oyuncuyla geçtik ocağın başına, koyulduk sohbete...

Ocakbaşı açmaktan mutlu musunuz?
Mutluyum, takdir edersin ki oyunculuğun ne kadar süreceği belli olmuyor. Bir sezon bile sürse, sonrasında beş-altı aylık boşluğun oluyor. 'Bu dükkanı neden açtın?' dersen; biz orta sınıf bir aileyiz ve bu mekanı ailem için açtım. Yarın öbür gün oyunculukla ilgili bir sıkıntı yaşadığımda, buradan birazcık para gelsin ve kendi aileme bakabileyim diye düşündüm.

OYUNCULUK AKILLI İŞİ DEĞİL
Bu dükkanı açarken tüm sermayeyi oyunculuktan mı kazandınız?
Evet, oyunculuktan kazandığımı bu işe yatırdım. Burayı 'Güllerin Savaşı' dizisinden kazandığım parayla açtım. Birazcık riskliydi; ya Sapanca'da bir arsa alacaktım ve o arsanın değerlenmesini bekleyecektim ya da böyle bir ticarete girecektim. Arsa almak daha garantiydi ama ölü yatırım yapmaktansa, şimdi işimin başındayım.
Biraz acelecilik mi var?
Aceleci değilim ama beş yıldır Asmalımescit civarında çalıştığım için eşim-dostum hep buradaydı. Şimdi kendi mekanımda ahbaplarımla yemek yiyip sohbet edebilmek bile benim için güzel bir lüks diyebilirim. Kar beklentim yok, sadece Asmalımescit'te yani Pera'da bir yuvam olsun istedim.
'Barmenlik yaptım' demiştiniz, gece hayatı yorucu olmadı mı?
Oyunculuğa tam olarak girmediğimde gece hayatının içindeydim, şu anda gece hayatı gibi bir durumum yok. Belki de uslandım. Barmenlik yaptığın zaman şöhret olmanıza gerek yok, çünkü barın arkasındaysanız zaten buradakiler için ünlüsünüzdür. 25 yaşındayım ve yaşantı bakımından daha hiperaktif olmam gerekirken, bana bir olgunluk geldi.
Ünlüyle de uğraşmak zordur, sarhoşla da... Bu âlem korkutmadı mı?
Bende de biraz delilik var demek ki, sevdiğimizden yapıyoruz bu işi... Açıkçası oyunculuk da çok akıllı işi değil. Saatlerce ezberini yap, soğukta kamera karşısında dur, üşü ve oyna.

HER ŞEYE RAĞMEN UMUTLUYUM
Yılbaşı gecesi İstanbul'un en popüler mekanlarından Reina'ya saldırı yapıldı. Mekan işletmek de artık riskli hale geldi.
Sadece mekan işletmek diye bakmayalım, çünkü maalesef ki ülkemizdeki herkes potansiyel hedef konumunda... Sen de tehlikedesin, ben de tehlikedeyim. Bu ülke topraklarında her zaman savaş varmış ama son bir yıldır bunun en pisliğini yaşıyoruz. Ülkemiz için zor ama onların bir planı varsa, yaradanın da bir planı vardır diye düşünüyorum. Karamsar olunduğunda terörün amacına ortak olunduğunu düşünüyorum. O yüzden her şeye rağmen umutluyum ve bu yaşanılanların düzeleceğini ümit ediyorum.
Bir süre önce, o dönemki rol arkadaşınız Canan Ergüder ile metrobüste fotoğraf çekip sosyal medyada paylaştınız. Bunu haber olmak için mi yaptınız?
Setten çıkınca İstanbul trafiğine karşı en güzel çözüm oluyor. Canan Ergüder de dünyanın en güzel insanlarından biri, o tam bir rol model. Gerçekten hazmetmiş, hiçbir egosu ve kaprisi yok.
Tanınmaya başlamak size ne kattı?
Daha çok saygı duyulan biriyim. İnsanlarla iletişim konusunda sıkıntı yaşamıyordum ama tanımaya başladıkları için o ikili ilişkileri çok daha kolay kuruyorum. Popülarite güzel bir şey, tabii henüz Aleyna Tilki gibi parmakla gösterilmiyorum. 'Aa Uğur Kurul geçiyor' demiyorlar ama yüz yüze geldiğimizde tanıyorlar.

KARİYERİM BİTSE, DÜKKAN BATSA DA YIKILMAM
Bir gün her şeyi kaybetseniz tekrar barmenliğe döner misiniz?
Belki şu an kolay söylüyormuşum gibi algılanabilir ama gerçekten oyunculuk kariyerim bitse ya da dükkanım batsa, bu beni depresyona sokmaz. Bu konuda eminim ama oyunculuk beni bırakmadığı sürece, onu hiçbir zaman bırakmayacağım.
KORKARAK YAŞAMANIN ANLAMI YOK
25 yaşındasınız ama gelecek kaygınız yok mu?
Oyunculuğa bilerek girdim. Bir diziye girip yayından kaldırıldıktan sonra aylarca iş gelmeyebilir. Bir sonraki projeye başlamak da en azından beş-altı ay alıyor ve ben bunların bilincindeydim. Dükkanda da aynı şekilde; bir bomba patlayabilir, darbeye kalkışılabilir, bir mekanda katliam yapılabilir ya da herhangi bir şey olabilir ama korkarak yaşamanın bir anlamı yok. Batarsak batarız. Gider başka bir yerde yine çalışırım.