Pardon! Bakar mısınız?

Herkes bunu konuşuyor, herkes bunu yazıyor. Bu yaz hit şarkı yokmuş, geçen yazlar nasıl da fıkır fıkırmış, doluymuş. Benim şarkılarımsa i-Poduma yüklenmiş yanımda her yere geliyorlar. Hangileri onlar? Mesela Yalın'dan 'Ki Sen' ve 'Ah Be Kardeşim'... Günün her saatinde Duman'dan 'Senden Daha Güzel'... Kenan Doğulu'dan akşamüstü içkisiyle 'Beyaz Yalan', kulüpte dans ederken 'Rütbeni Bileceksin'... Ve tabii ki vazgeçilmezim, Manga'dan 'Cevapsız Sorular' ve 'Beni Benimle Bırak'... Belki eller havaya değiliz bu yıl çünkü sanırım bitti o eller havaya halleri. Çekmiyor canımız... Şarkılarda da hikaye istiyor insan. Dinlerken zıp zıp zıplasa bile bir fotoğraf şekillenmeli gözümüzde. Hani Şebnem Ferah'ın 'Mayın Tarlası' misali, Teoman'ın 'Gönülçelen'i misali...
DİNLENMİŞ DEMLENMİŞ
Arada bis yapsak da pek sıkıldık dımtıslamalardan. Ve tam kafamda bunları düşünürken, tam İstanbul'a dönmüşken, hatıraları bırakıp Çeşme'den gelmişken... Gazetede, odamda bir zarf vardı masamda. Açtım... Sezen Aksu'nun 2 CD'lik albümü gelmiş. Hemen taktım bilgisayara. Çok iyiyim ya, İkoncan'a taş çıkartacak kadar yanmışım, havalıyım, dinlenmişim, demlenmişim ya. Formdayım ya; palavra! Dokuzuncu şarkıya yani 'Pardon'a gelince, Ege Ege başladı müzik. Aa ne tatlı, tam yazlık... Söz-müzik Sibel Algan... Sonra sıra Sezen'e geçince, sözler benim içimden çıkmış gibi olunca, kalbim Ege'de kalınca, avaz avaz suskunluğumun orta yerinde deprem başladı sanki. Hem de nasıl usul usul, tatlı tatlı, yavaş yavaş, her cümlede, her nefeste çekiyor numarasını Sezen Aksu....

BEHLÜL, HÜLYA, VS...
Bu şarkı severken kanırtmak gibi, saçımı okşarken gözümden yaşlarımı akıtmak gibi. Hüzünle gülümsemek gibi. Kızgınlıktan ziyade, kabullenmek gibi... Hay Allah! Şimdi nereden kondu bu taş göğsüme? Oysa ben başka şeyler yazacaktım. Behlül'den, Hülya'dan, 'Duran Top' maceramdan, Çeşme notlarının kalanından falan bahsedecektim. Şimdi nereden bildi bu şarkı beni, nereden tepetaklak etti her şeyi... 'Hayatın hiti' diye buna denir arkadaş.
GÖZÜNÜZ ÖYLE UZAK
Şöyle diyor şarkı, öyle söylüyor Sezen, nazlı nazlı, işveli ama kırılgan. Pardon bakar mısınız, tanışmış mıydık? Sevmiş miydim ben sizi hiç, sevişmiş miydik? Pardon, daha önce konuşmuş muyduk? Yürüyüp çıkmazlarda yorulmuş muyduk? Yüzünüz ne kadar da aşina Avucumun içine alıp öpmüş olabilirim Gözünüz öyle uzak bakmasa sizi tanıdığıma yemin ederim Pardon, bakar mısınız, adınız neydi sizin? Baş harfini göğsüme yazmış olabilirim Pardon daha önce nerdeydiniz? Geçtiğiniz yollara düşmüş olabilirim. Ama bu kadar güzel anlatılmaz ki ayrılık, özlem... O adını göğsüne kazıyıp da yabancılaştığın adamla düştüğün hal bu kadar çiçek kokmaz ki... Günaydın, bittim ben! Hit isteyenler daha her yere bakabilir. Pardon! Ben kalpten hallerin şarkılarını hiçbir şeye değişmem, değişemem.
HANGİMİZ KALDIK?
Onlardan daha iyi kim arkadaşlık edebilir ki bize. Şimdi alın dinleyin, baş başa kalın onunla, belki bir kadeh de şarap katarsınız yanına... Eh, siz de birinin adının baş harfini göğsünüze kazımışsınızdır, siz de birinin geçtiği yollara düşmüşsünüzdür elbet. Hangimiz oyunun dışında kalabildik ki? Pardon yani!