Perdenin merceğinde büyüyenler

Dizi oyunculuğu ile sinema oyunculuğunun birbirinden farklı olduğunu düşünenlerdenim. Nasıl olmasın ki, birinde iki gün önce elinize ulaşan senaryo ve diyaloğa adapte olma kaygısı, diğerinde aylar öncesinden o karaktere bürünme şansı var. Dizilerde 80-90 dakikalık bölümü o hafta yayın gününe yetiştirme telaşıyla "fast food" oyunculuk gösterileri, diğerinde sindire sindire oynama şansı... Böyle olunca dizi kahramanlarının, sinemada nasıl devleştiklerini gördüğümde şaşırmıyorum. Pazartesi akşamı, daha önce izleme şansı bulamadığım "Dilber'in Sekiz Günü" filmini TurkMax ekranlarında yakalayınca çok sevindim. Başrollerinde "Samanyolu" dizisinin "Melek"i Nesrin Cavadzade ile şu sıralar "Geniş Aile" dizisinde "Koyu Bilal" olarak izlediğimiz Fırat Tanış'ın olduğu, duru ama mesaj yüklü bir köy filmiydi. Fukara edebiyatına girişmeden bölgede yaşamanın, evlenmenin, yuva kurmanın, mutlu olmanın zorluklarına değinen keyifli filmi benim gözümde daha da değerli kılan, bu ikilinin muhteşem oyunculuğuydu. Gönülsüzce vardığı erkeğin evinde mutluluk kırıntılarına tutunmaya çalışan Dilber'i oynayan Nesrin Cavadzade ile kasabanın okulunda hademelik yapan Topal Mehmet'i canlandıran Fırat Tanış'ın oyunculuk performanslarına bayıldım. Nesrin Cavadzade'nin isminin yanına daha önce bu sütunlarda kocaman bir "tik" atmıştım. Bu kızda gerçekten gelecek görüyorum. Fırat Tanış ise televizyon izleyicilerinin karşısına ilk kez "Yeditepe İstanbul"da çıkmıştı. (Yahu ne bereketli diziymiş. Ne kadar ünlü oyuncu doğurdu.) Ama onu ekranda asıl büyüten "Menekşe İle Halil" dizisinde töreye direnen küçük ağabey rolüydü. Özetle; oyunculuklar hakkında gerçek fikir sahibi olmak için, sıkışık trafiğin tozuna dumanına bulanmış televizyon ekranları yerine arada bir film perdesine bakmak gerekiyor...