Sadece ünlü diye kimseyi tiyatroma çıkarmam

Beş yıl önce Tiyatro Martı'yı kurarak genç yaşında tiyatro patronu olan Zeynep Özyağcılar, bu sezon annesi Güzin Özyağcılar ile 'Demir' adlı oyunda rol alıyor. Kadına şiddet ve tecavüz konularına dikkat çekmek için sahneye koydukları ilk oyunları 'Uçlar'ın amacına ulaştığını söyleyen Özyağcılar, artık filmler ve dizilerde de boy göstermek istiyor. Güzel oyuncu, GÜNAYDIN'a yeni oyunlarını ve gelecek planlarını anlattı...
'Demir', konsept değiştirerek üçüncü sezonuna girdi. Ne hissediyorsunuz?
Çok heyecanlıyım. Oyun, üç sezondur güzel gidiyor ama bu sezon dekorumuzu biraz küçülterek daha küçük salonlarda oynamaya uygun hale getirdik. Hem her yerde oynayabilmek, hem de duygu yoğunluğunu seyirciye daha iyi aktarabilmek için böyle bir değişikliğe gittik. Hikaye masa başında geçtiği için seyirci de oyuncuyla birlikte aynı duyguya girmek istiyor. Seyirciyle bir metre mesafeden oynayacak olmanın büyük heyecanı var.
Annenizle oynamak nasıl?
Avantajları var ama dezavantajı da var. Çok farklı karakterleri oynuyoruz. Benim oynadığım hafızasını kaybetmiş, annesiz büyümüş bir kız... Diğer taraftan 15 yıldır hapishanede kimseyle konuşmayan, kafası gitmiş bir kadın var. Bizden çok uzak karakterler. O yüzden prova süreci zorlu geçti.
Annenizi bu oyun için ikna etmek zor oldu mu?
'Demir'i çok uzun zaman önce okumuştum. Hatta "Bir an önce yaşlansam da şu rolü oynasam" demiştim. Çok etkilenmiştim o karakterden. O sırada anneme "İster misin?" diye sormuştum. "Ben komedi istiyorum" deyip üzerinde durmamıştı. "Anne şu 'Demir'i bir oku" diyerek onu ikna ettim. Şu an çok mutlu ve gururlu. Benimle oynadığı için çok keyif aldığını söylüyor. Ben de öyle...
Oyunda cinnet getirdiği için hapse düşen ama yaşam enerjisini kaybetmeyen bir kadın var. Sizde de oluyor mu o cinnet halleri?
Cinnet halleri herkeste oluyor bence. Oyunda 'İnsansan, gerçekten yaşıyorsan bir gün elbet duygularının kontrolünü kaybedersin' diyor. Hiçbirimiz mükemmel değiliz, zaaflarımız ve tahammül sınırlarımız var. Bu raddeye gelebiliyoruz. Ben kontrollü biriyimdir; öfke patlamalarım çok nadirdir. Büyük tartışmalarda bile karşımdaki çok bağırırken sakin kalabiliyorum.
BABAM, TAM BİR ÇOCUK
Babanız Erdal Özyağcılar da sizin tam tersiniz gibi görünüyor...
Babamın durumu farklı; o çok büyük bir şey olmasa da yüksek sesle konuşur zaten. Su isteyeceği zaman da çok bağırır. Büyük yaşıyor, büyük anlatıyor. Bir anda sinirlenir, sonra çocuk gibi üzülür. Tatlılıklar falan yapar. Tam bir çocuk gibi yaşar.
Anneniz daha sakin birine benziyor...
Annem dengelidir; ikimizden de sakindir. Annemin boşverebilen, rahat, cool bir tavrı vardır. Tam bir kraliçe... Herkesi sakin duruşuyla idare eder.
Popüler oyuncuları tercih eder misiniz?
Bizim tiyatromuzda asla sadece çok takipçisi var ve çok ünlü diye biri oynamaz. Çok iyi oyuncu olması önceliğimiz. Ama çok iyi oyuncu ve çok ünlü biriyle çalışmayı tabii ki isterim.
Sadece güzel/yakışıklı diye sahneye çıkarılan kişiler de var...
Bu algı kırılsa keşke. Gerçekten çok iyi işler yapılıyor; muhteşem oyuncular, yetenekli gençler var ama buralara takılıyorlar. Seyircilerimiz; televizyonda çok gördükleri için, bu işe çok emek vermeyen kişilerin oyununa, sadece onları görmek için gitmeseler keşke, bir tepki koyabilseler.
KARİYERİMLE İLGİLİ DAHA AKTİF OLACAĞIM
İlk oyununuz 'Uçlar' gibi 'Demir' de yine bir kadın hikayesi.
Kendinize bir misyon mu edindiniz bu meseleyi? Evet, kadın konusunu önemsiyorum. 'Uçlar', kadına şiddet konusunda söylemi olan ve kendi kitlesini yaratan ödüllü bir oyun. Biz çocuk oyunu da, 'Hoşgeldin Boyacı' gibi komedi oyunları da yapacağız ama Tiyatro Martı'nın bir tarafı kadına her zaman dokunacaktır. Kadın dertlerinden ilerlemek istiyorum.
Bu, üzerinize artı bir yük yüklemiyor mu?
Böyle bir misyon edindim, kadın dernekleriyle iç içe oldum. Sonuçta kendi kariyerimle ilgili projeleri arka plana ittim. Şimdi yavaş yavaş kariyerimle ilgili daha aktif olmaya başlayacağım. Sadece kadın dertleriyle ilgilenen biri değilim. Böyle anılmak beni rahatsız etmeye başladı.