Bilet fiyatları şehir içi taksi yolculuğuna eşitlenince, uçak yolculukları garip bir hal almaya başladı. Bildiğin dolmuş muamelesi yapılıyor. Hafta sonu Van'a gidip geldim. Şahit olduklarım enteresandı. Uçağın tekerlekleri yere değer değmez ayağa fırlayanları daha önce de çok gördük ama onlar koca uçakta bir, bilemedin iki kişilik sazan ekibini oluştururlardı. Bu kez gördüklerim inanılmazdı. Adamlar sanki otobüsün içinde gibi nasıl rahatlar. Bir, beş, 10 değil, uçağın yarısı, tekerlekler daha piste değer değmez kalkıp bagajlarını toparlamaya başladı.
TEPEMİZE GÜLLE GİBİ YAĞACAK
Kendi canları umrumda değil, onlar kendilerini düşünmüyorsa bana ne! Tohumlarına para saymadım. Ama bizim de canımızı tehlikeye atıyorlar. Uçak daha pistte ilerlerken tüm bagaj kapakları açık, içlerinde koca koca çantalar. Hani bir aksilik olsa hepsi tepemize gülle gibi yağacak. Hostesin yaptığı 'Uçak durmadan yerinizden kalkmayın, bagaj kapaklarını açmayın, benim kafamı bozmayın' anonsu da bir işe yaramıyor. Hiç üstlerine alınmıyorlar. Peki ya cep telefonları? Van'dan dönüşte arkamda oturan teyze, uçak pistte ilerlerken, havalanma anına kadar kızıyla sohbet etti. Kızı soruyor herhalde 'Anne uçakta değil misin, nasıl konuşuyoruz biz?' diye. Teyze cevap veriyor; "Tekerler daha yerde, konuş konuş sen!"
LAF OLSUN DİYE...
Böyle durumlarda toplum polisi kesilir, olaya hemen müdehale ederim ama o kadar yorgun ve bitkindim ki, bu kez halim yoktu. Diyeceğim o ki Arap'ın yağı bol bulması gibi biz de şu ucuz biletleri neremize süreceğimizi şaşırdık. Laf olsun diye, sadece uçağa binmiş olmak için bile seyahat edenlerin sayısı hiç az değil. Havayoluyla seyahat etmenin dünyanın en güvenli yolu olduğunu ama bunun da çok katı kurallara bağlı bulunduğunu bilen yok. Allah'a emanet gidiyoruz işte... Ki zaten bu ülkede yaşamak da öyle!
