Sefirin Kızı’nın Elvan’ı Hivda Zizan Alp itiraflarıyla herkesi şoke etti! Bu hali bambaşka…

Alp, rol arkadaşı Neslihan Atagül'ü hayranlıkla izlediğini belirterek "Onu ilk tanıdığım andan beri şaşırmaya devam ediyorum. Kızı hayranlıkla izliyorum" dedi.

Sefirin Kızı çekimleri Pandemi dolayısıyla sekteye uğradı bir dönem. Ama şimdi son sürat devam ediyor. Nasıl gidiyor şu anki durum?

Garip bir süreç. Sete gittiğimizde makyaja inene kadar maskeliyiz. Saçımız maskeliyken yapılıyor, kostümümüz maskeliyken giydiriliyor. Bunun dışında yönetmenimiz de dâhil olmak üzere setten, ekipten hiçbir arkadaşımızın suratını göremiyoruz. Ama tabii tatsız bir durum ama sağlık söz konusu olduğunda da bir şey yapamıyoruz. Bodrum'da olmanın keyfi başka. Her sabah sete giderken şükrediyorum. Çünkü çok daha zor şartlar altında, trafikte, daha kalabalık ve hasta sayısının yüksek olduğu şehirlerde çalışıyor olabilirdik. O yüzden çok şanslıyız. Daha kompakt bir alanda, esnafından komşusuna kadar tanıdığımız bir alanda olmak çok keyifli. Çok enerjik geçiyor bu günler.

İstanbul dışında bir set ortamında çalışmanın dezavantajları ne?

Çok yakın arkadaşlarımı, ailemi göremiyorum. Onların hasretini yaşıyorum. Onun dışında pek dezavantajı yok. Her şeyin nabzının attığı yerde, İstanbul'da, bulunmamanın verdiği daha sakin kalma hali var. Ve bunu iyi buluyorum kendi adıma. İnsan sadece işine kanalize oluyor. Burada kapı komşum da rol arkadaşım olduğu zaman eve gittiğimde her şeyi kafamda sıfırlayıp yeni günde tekrar onlara alışmaya çalışmıyorum. Zaten hep beraberiz. Bunlar güzel şeyler.

Sefirin Kızı'nda canlandırdığın Elvan karakteri senin için ne ifade ediyor? Neler kattı sana?

Bana en çok sorulan sorulardan biri "Gerçek hayatında Elvan gibi biri misin? Ona benziyor musun? Şen şakrak mısın? Dobra mısın?" oluyor. Dobralık kısmına katılıyorum ama gerçek hayatta o kadar şen şakrak değilim. Evet, komediyi çok severim. Ama Elvan kadar yükseklerde yaşayan bir insan olduğumu düşünmüyorum. Öncelikle böyle bir şeyin artısını gördüm. Daha naif, daha yumuşak sınırlarda dolaşırken hayatımda, Elvan ile birlikte patavatsız olma halini deneyimledim. Bir de patavatsızlık başkalarıyla imzaladığın gizli bir sözleşme gibi. Sen beni böyle kabul etmek zorundasın çünkü patavatsızım durumu var. Elvan'ın birine ettiği sözü ben birine etsem karşımdaki çıkıp bana "Ne diyorsun Hivda ya?" diyebilir. Ama Elvan deyince o kadar anlaşılabilir bir durum ki bu. Bunun sınırsız biletine sahip olmak çok hoş bir şey. Bunu deneyimlemek çok hoş. Elvan ile ilgili yaşadığım en büyük deneyimim galiba şu: Elvan aslında derinlerinde çok yaralı bir kız. Yaralı bir kuş kadar narin aslında, dışarıdan öyle gözükmese bile. Ailesi yok. Anne babayla büyümemiş insanlar toplum nezdinde hayata 1-0 geride başlamış oluyorlar. Çünkü sizin bir numaralı savunucunuz yok. Elvan hayata karşı hep bir maske takmak zorunda ister istemez. Çünkü gerçek sevginin ne olduğunu bilmiyor. İnsanlar tarafından alacağı sevgiye ihtiyacı var ve bunun için de neşeyi kullanıyor bir maske olarak. Elvan'ı keşfetmek bende yaralar açtı, etiketleme huyumu törpüledi. Normal zamanda Elvan gibi bir kadınla karşılaşsam dışarıda kendime şunu sorabilirim: Neden böyle davranıyor? Ama işin içini okuyunca, deşince etiketlememeyi öğreniyorsun. En büyük deneyimim buydu.