Sevdiğim kadından çocuk sahibi oldum

Müziği bıraktığı haberleriyle bir dönemin en çok konuşulan isimlerinden Teoman, son zamanlarda evliliğindeki çalkantılarla gündemden düşmüyor. Şimdilerde 'Eski Bir Rüya Uğruna' adlı albümünün son çalışmalarını yapan ünlü rock'çı, Ot dergisine konuştu. Kızı Zeyno Şazi'nin doğumuyla bütün hayatının değiştiğini söyleyen Teoman, müzikte yaşadığı kırgınlıkları ve gelecek hayallerini anlattı.
Müziğe tekrar başladığımda sadece konserler veririm diye karar almıştım. Röportajlar, çekiml yapmak, televizyonda çok fazla görünmek istediğim bir şey değil artık. Onlar da yormuş beni yıllardır. Zaman zaman 'Yıllar geçecek ve ben hâlâ müziğe, bu sahneye mahkum mu olacağım?' diye yine paniğe kapılıyorum. Bazen 20 sene evvel yazdığım bir şarkıyı şimdi çalmanın ne manası var, diye düşünüyorum. Neyse ki, sahneye çıkmak hâlâ zevkli. Beni bu koşuşturmaca içinde en çok sıkan şeyler ise yolculuklar, oteller... Evimi özlüyorum.
BİRKAÇ SENE SONRA MÜZİĞİ BIRAKACAĞIM
Müzik meselesiyle kısa bir süre daha ilgileneceğim. Yaptığım bu albüm son albümüm olacak. Birkaç sene daha kariyerimde eksik olduğunu düşündüğüm konser videosu gibi şeylerle uğraşıp dükkanı kapatacağım. Turneler beni artık yoruyor. Şarkı da yazmak istemiyorum. İçimde çok çalışacak motivasyon da kalmadı. İstersem küçük bir çabayla kariyerimi kolayca uzatırım ama canım yapmak istemiyor. Birkaç sene daha arkadaşlarımla çalayım, sonra da başka meşgaleler bulayım istiyorum. Gelecekle ilgili planım yok ama insanlar beni dinlesin istiyorum. Çabuk unutulursam bozulurum.
ARTIK ROCK MÜZİK DİNLEMİYORUM
Çocuğumun olacağını duyduğumda, herhalde oğlum olur diye düşünmüştüm. Kız olacağını duyunca hafiften bozuldum bile. Türk erkeği reaksiyonu. Saçma tabii, doğar doğmaz aşık oluyorsun. Erkek olma meselesini biliyorsun, öğretebilirsin ama kız çocuğuna nasıl davranacağını bilmiyorsun. Şimdi biraz kendimi değiştirmeye çalışıyorum. Sinirli olduğum zamanlar çevreme takınmış olduğum kırıcı hareketlerimi, depresif, evhamlı hallerimi frenlemeye çalışıyorum ki kızım daha düzgün birini görsün. Kısacası çocuk istiyordum ve hayatımda en çok sevdiğim kadınla yapmak istedim bunu. Sonuçtan memnunum. Çünkü yaşama umut katıyormuş çocuk. İş yapmanın çocukla bir anlamı da oluyor. Rock yıldızlığı rolü kolay, nasıl yapsan oluyor ama baba rolü öyle değil. Kızımın mutlu ve huzurlu biri olmasını istiyorum, o yüzden de huzurlu biri olmayı kendime öğretiyorum. Yoga, antidepresan, kişisel gelişim kitapları vs... Ne varsa deniyorum.
Şu anki pozisyonumdan hiç memnun değilim. Ne adam gibi müzik dinliyorum, ne de yeni şeylere açığım. Eski sevdiklerimden de sıkıldım. Roman filan okuyacak konsantrasyonum da yok. Bir tek Etgar Keret diye bir yazar buldum, onu okuyorum. Müzik dinlersem, güzel sözler yazan, mıymıntı adamlardan dinliyorum. Leonard Cohen, Nick Cave, Tom Waits, Bob Dylan gibilerini. Rock müzik hiç dinlemiyorum. Eski heyecanımı kaybettim.
HEP DEPRESYONA MEYİLLİ BİR ADAMDIM
Hayatta istediğim her şey müzikte vardı. Ama bir süre sonra boş ve anlamsız gelmeye başlıyor. Sana ilk zamanlardaki zevki vermiyor diye müziğe kızıyorsun. Sanki tüm o mutsuzluğunun, sıkılmanın sebebi müzikmiş gibi geliyor. Oysa ki değişen sensin.
Ben hep depresyona meyilli bir adamdım. Fakat bir ara öyle bir aşamaya geldi ki, tıkandım. Duygusal bir herifim. Saçma sapan şeyleri kafama takarım. Hiçbir konuda keyfim yoktu, herkesle her konuda kavga ediyordum. Kendimi yetersiz görüyordum. O sinirle bütün iş arkadaşlarımı da kırıyordum. Sonra sürekli özürler diliyordum, özür mektupları filan yazıyordum. Patron olarak da kendimi iyi hissetmiyordum, başarısız buluyordum. Şimdi, sinirlerime çok hakimim. Hiç kimseye problem çıkarmamaya çalışıyorum, kıllık yapmıyorum.
KORKULARIM VARDI
Yaş meselesinin de çok önemli olduğunu düşünüyorum. Kendimi ilişkiler konusunda da, iş konusunda da hep beceriksiz hissediyordum ve gelecekle, yalnız kalmayla ilgili bir sürü kaygım da vardı. Tabii yaşlanma ve ölüm korkusu, daha bir sürü korku, hepsi üst üste geldi.
İki buçuk sene çok düşündüm, hiçbir şey yapmadan, salonumdaki koltukta yattım. Hayatım boyunca filmlerle, oyunlarla, kitaplarla öyle çok vakit geçirdim ki, hayatla ilgili birçok şeyi de ıskaladığımı düşündüm. Zevkleri, mutlulukları yaşamak istedim. Ama her zaman olduğu gibi yine eşle dostla iyileşiyorsun. Artık eskiden yapmadığım şeyleri yapmaya çalışıyorum.