Sevgili arkadaşım...

Arkadaşlar önemlidir.
Bazen hayatı sadece onlar çekilir kılar.
Ve yine bazen seyreltme, bazen de çoğaltma özellikleri vardır.
Arkadaşlar mesela; acınızı, hüznünüzü, maddi-manevi yüklerinizi, hayata öfkenizi, bunalımlarınızı ve umutsuzluğunuzu seyreltir. Buna karşılık; sevincinizi, huzurunuzu, mutluluğunuzu, kahkahanızı, güvende hissetme halinizi ve makaranızı çoğaltırlar.
Okul yıllarının başlamasıyla arkadaşlarınızla paylaştığınız süre, ailenize ayırdığınız zamana kıyasla daha fazla olmaya başlar.
Sadece zamanı değil; sırlarınızı, hayallerinizi, hayata dair umutlarınızı da ailenizden çok onlar paylaşır.
Çok uzun yıllar birlikte olduğunuz bir dost; eminim sizi anne-babanızdan, kardeşinizden daha iyi tanır, anlar.
Aileye karşı ister istemez hissedilen onaylanma isteğinin getirdiği maskeler, onların karşısında yerini şeffaflığa bırakır.
Aile, arkadaştan daha önemlidir demek değil tabii ki tüm bunlar.
Ama bir arkadaş da pekala kan bağı olmayan kardeş gibi insanın gönlünde yer alabilir.

'FRIENDS' DİZİSİ...
Bilmem kaçıncı kez 'Friends'in tekrarlarını izlerken, bu diziyi tıpkı benim gibi hep aynı keyifle izleyenlerin aslında o hikayede ne bulduğunu anladım.
Kendi hayatlarında var olan ya da var olmasını arzu ettikleri arkadaş grubu onlar. Birbirlerini tüm kusurları ve hatta çekilmezlikleriyle kabul etmiş hayat arkadaşları... 'Dostunda kusur arama, dostsuz kalırsın' sözünün can bulmuş halleri...
Tek tek bakarsan aslında, insanı deli edecek olumsuz özelliklere sahipler:
Monica: Tam bir disiplin, düzen ve kontrol hastası. Kuralları bazen çok can sıkıcı. Ancak onun kurallarına uyduğunuz taktirde; evini, sofrasını, sevgisini sınırsızca paylaşıyor.
Rachel: Monica'nın tam tersi; sorumsuz, aklı beş karış havada, zaman zaman bencil, marka ve moda delisi.
Phoebe: Biraz yarım akıllı, bu dünyaya ait değil gibi. Gerçekliğine çok inandığı kendi hayal âlemi var. Ölülerle temas kurmak gibi üstün güçleri ve aslında berbat olmasına rağmen müthiş bir müzik yeteneği olduğuna canı gönülden inanıyor. Patavatsız, sır tutmak nedir bilmiyor.
Çocuk-kadın.
Joey: Tam bir kadın düşkünü. Bütün hayatı seks ve yemek üzerine kurulu.
Zır cahil. Zeka yaşı 9. Sürekli parasız; arkadaşlarından geçiniyor.
Chandler: Bazen tam bir zevzek olabiliyor. Durmadan soğuk ve anlamsız şakalar yapıyor. Bu sevimsiz şakalarını aynı iticilikte mimiklerle süslüyor. Sonradan travesti olan babasının ve hafif meşrep(!) annesinin yarattığı çocukluk travmalarını hâlâ üzerinde taşıyor.
Ross: Monica'nın abisi, ailesinin favori evladı, tam bir ana-baba kuzusu.
İçlerinde en okumuşu ve kültürlüsü. Bu da kendisini grubun çok bilmişi yapıyor.
Biraz muhallebi çocuğu. Arkadaşlarının cehaletleriyle durmadan dalga geçiyor, yanlışlarını düzeltmeden edemiyor.
SAÇMALAMA HAKKIM BAKİ
Bu grup; her birinin ayrı ayrı katlanılmaz özellikleri olmasına rağmen birbirlerini sürekli koruyor, kolluyor ve açıklarını bulmak yerine var olanları kapatmaya çalışıyor.
Arada birbirlerine girdikleri, kavga edip küstükleri de oluyor ama ilişkilerinin temelinde salt sevgi olduğu için bu küslükleri pek kısa sürüyor.
En önemlisi; bir insanı sevmek için onun illa ki çok önemli hasletlere sahip olması gerekmediğini gösteriyorlar.
İnsanların saçmalama haklarının baki olduğunu...
Neyse uzatmayalım, kısacası biz de kendi yakınımızdaki insanlara böyle bakarsak hayat çok daha çekilir olacak ve kolay akacak. Ben buna canı gönülden inanıyor ve uygulamaya çalışıyorum. Sabrımın sınırları bazen yeteri kadar geniş olmuyor ama çabalıyorum.
Çünkü arkadaş önemlidir; mutluluğunu çoğaltır, hüznünü seyreltir.