Sizin sevgiliniz kim?

Ortaokul yılları... Ablam ve arkadaşları, ablamın odasında gizli işler çevirmektedir. Evimize elinde kocaman torbalarla ajan kılıklı kızlar gelip gitmektedir. Odadan kahkahalar yükselmektedir. Ne oluyor Allah'ım çatlayacağım. Annem de evde yok ki üstlerine salayım. Benim topraklarımda gizli işler haaa...

ALTIN GÜNÜ MÜ?
Ve füzo taytımın verdiği güçle, tüm cesaretimi toplayıp anahtar deliğinden baktım. Ne göreyim; bütün oda kırmızı. Kırmızı kalpler, kırmızı kutular, kucağına kalp konmuş ayıcıklar falan (en kabusu da o ayıcıklardı be)... Aaaa! Niye ki? Derken küt kapı açıldı ve ablamın bilmiş arkadaşıyla burun buruna geldim, panikle sordum: "Ya napıyosunuz siz, noluyo yaniieee? Anneme söylerim, çabuk anlatıaan..." "Off Ayşe salak mısııınn, haftaya Sevgililer Günü, hazırlık yapıyoruz. Çekil şurdaaaan." Takdir edersiniz ki, henüz sevgilisi olmamış biri için büyük şok! Sevgilin olunca bir de günün mü oluyor? Ne bu altın günü gibi bir şey mi? Kısır var mı? Yoksa doğum ğünü mü? Pasta da kesecekler mi? Çok geçmeden detaylara hakim oldum tabii. Ve Ayşe'nin Sevgililer Günü maceraları başladı. Önce sevgilisiz sevgililer günlerimde, ablam ve saz heyetinin heyecanını paylaştım. Kare kare her şeyi kafama not ettim. Kartlar, sürprizler, sessiz telefonlar, sınıfta not yollamalar... Çok heyecanlıydı çok. Sonra lise 2'ye denk gelen Sevgililer Günü'nde kendime bir sevgili edinmeyi başardım. Ne mi aldım? Susun, hiç sormayın, o konuyu hiç açmayın. Kırmızı yastıklar ve balonlar...

HAYATIMIN SG AKIŞI
Sonraki ilişkimde erkeklerin aslında Sevgililer Günü'nü hiç iplemediğini fark ettim. Ama her Sevgililer Günü geldiğinde ben beklenti içindeydim. Neden? Neden? Belli ki adamlarda böyle bir çip yok! Hâlâ ne beklersin be kızım. Tabii uzun ilişki olunca günde beş öğün; "Aşkııaam biliosuuuan Sevgililer Günü yaklaştııaa" girişiyle adamın başına kakıyorsun. Adam da zorla sana kırmızı bir halt alıp konuyu kapatmaya çalışıyor. Hem kız arkadaşların "Eee seninki Sevgililer Günü'nde ne yaptı?" diye sorduklarında da cevabın cepte oluyor. Ha bu arada kimse kimseye "Yahu yemeğe çıktık, herkes iki kişilik masalarda deney fareleri gibi mum eşliğinde tıkındı ama çok sıkıldık, gerildik" demiyor nedense... Neyse, gelelim hayatımın 'SG' akışına. Sevgililer Günü'nde sevgilim oldu. Sevgililer Günü'nde sevgilim olmadı. Sevgililer Günü'nde sevgilim olmamasını çok taktım, sinirden evden çıkmak istemedim, bütün kalpli vitrinleri taşlamak istedim. Sevgililer Günü'nde eski sevgililerimi düşündüm. Sevgililer Günü'nde kız arkadaşlarımla eğlendim. Sevgililer Günü'nde kız arkadaşlarımı teselli ettim. Sevgililer Günü'nde harika bir sevgilim oldu ve bana dünyanın en güzel hediyesini verdi, şiirim oldu. Sevgililer Günü'nde unuttu diye sevgilime küstüm. Sevgililer Günü'nde unuttu diye sevgilim bana küstü (çok saçma ama kendi hata yaptığında sinirini hep benden almaya çalışırdı). Sevgililer Günü'nde gözümün önünde sevgilim başka kadına asıldı.

TEK SEVGİLİM...
Sevgililer Günü'nde kavga çıktı. Sevgililer Günü'nde eski sevgilim için çok ağladım. Onun gibi güzel sevenini asla bulamayacaktım. Sevgililer Günü'nde eski sevgilimi gözyaşları içinde aradım... Ben ağladım, o ağladı. Sevgililer Günü'nde biz hep sevgiliyiz anladım. Sevgililer Günü'nde bütün sevdiklerime sevgi mesajı attım. Sevgililer Günü'nde kendimle dalga geçtim. Sevgililer Günü'nde aaa!... Sevgililer Günü olduğunu fark etmedim. Sevgilimin olup olmaması umurumda bile değildi. Sokakta kopan kırmızı-pembe kıyamet umurumda bile değildi. Çünkü birilerini sevdim, onlar da beni ama sonunda hep kendime ben kaldım. Onlar geldi geçti... Gözyaşları, sevinçler, tutkular, arzular, kavgalar, kızgınlıklar, aldanmalar, aldatmalar, mutluluklar hepsi geldi geçti. Hep ben kaldım. Kendime kendim kaldım. Anladım... Sevgililer Günü'nü kutlamak için sevgiliye ihtiyacım yoktu. Unutmuş hatırlamış, varmış, yokmuş, hediye almış, almamış fark etmezdi. Çünkü benim tek sevgilim bendim. Benim gerçek sevgilim bendim. Önce ben! Şımartmam, sevmem, sarılmam gereken önce bendim. Bugün Sevgililer Günü; ister kutlayın, ister burun kıvırın, ister sevgiliniz olsun, ister olmasın... Bence önce kendinizi sevgiliniz sayın. Gerisi kolay.