Aşk yok ki, şarkısı olsun

Arka arkaya çok önemli albümlerin yayınlandığı 2010 yılında müzik piyasası, yaz sezonuna doğru daha da hareketlendi. Yaz ile birlikte eğlence sektörüne olan talebin artmaya başlayacağı şu günlerde, şarkıcıların büyük çoğunluğu da, hazırladıkları albümlerini sezona yetiştirmekle meşgul. Bu sene yayınlanan en iyi albümlerden, yazın en çok kimin şarkılarını dinleyeceğimize kadar pek çok konuda fikrini almak için, bu işin gerçek anlamda kitabını yazmış müzik eleştirmeni Naim Dilmener ile konuştuk. Dilmener'e göre; yaz için şarkı yapmak tüccarlık.
- Bir Varmış, Bir Rockmuş diye bir kitap yazdığınızı duyduk, nedir kitabınızın ekseni? - Bir Varmış, Bir Yokmuş kitabı 2000'lerin başında çıkmıştı. Şimdi oturup da, müzikte son on yılı yazmaya kalktığımda, rockın damgasını vurduğunu görüyorum. İyi müzikler, ümit veren şarkıcılar, müziği yenileyenler hep oradan çıkmış. Sevelim sevmeyelim, Duman grubu muhteşem bir şey yarattı. 80'lerle beraber yerin dibine itilmiş rock, tekrar gündeme geldi ve tekrar dinlenebilir oldu.
- Eskiden Teoman'ı sevmezdiniz, şimdi yaptıklarını beğenmeye başladınız... - Hem Raşit ile yaptığı düeti sevdim hem de Ruhum Sarışın adlı yeni çıkarttığı remikslerini sevdim. Ruhum Sarışın'da yaptığı denemeler Teoman şarkılarını, Teoman şarkısı olmaktan çıkarıp, bambaşka soundlara getirmiş ama bildiğimiz Teoman değişmemiş. Bu yüzden çok beğendim. Teoman'ın ilk çıkış şarkısı olan Papatya sözleri ile bir ihtilaldir. Keşke ya orada kalsaydı ya da daha üst noktaya çekseydi müziğini ama sonradan yaptıklarını sevmedim.
- 'Nefretimden prangalar eskittim,' dediğiniz Kayahan, Ferhat Göçer ve Kıraç'ı da bir gün sevme ihtimaliniz var mı? - Sanmıyorum. Bu üçünde de öyle bir atmosfer yok, yapamazlar. Sonuçta Teoman, Papatya'yı yapmış insan, çok şaşırtmıyor beni o yüzden. Sertab'ı da son zamanlarda sevmeye başladım. Nilüfer'in söylediği şarkılar hariç Kayahan'dan bir şey sevmedim, Ferhat Göçer'den de öyle, Kıraç'tan hiç sevmedim.
- 70'lerden ve 80'lerden sonra şimdi de 90'lar moda olmaya başladı. - Nostalji, geçmişe özlem. Yonca Evcimik, Aşkın Nur Yengi, Bendeniz'in şarkıları ile büyüyen çocuklar da, o günlere dönmek istiyorlar. Önümüze geldiklerinde, 'ah ne güzel şarkılarmış' dememizi gerektirmiyor. 70'ler ve 80'lerin nostaljisi yapıldığında 'ne kadar sıkı şarkılarmış,' diyebildik, çünkü iyiydi. Şimdi 90'lar diye toplama bir albüm çıktı, başkaları da çıkacak muhtemelen. O albümü baştan sona dinlemek gerçek bir eziyet. İnsan katlanamıyor. Arşiv yönünden iyi, olmalı, dün gibi gözükse de yirmi yıl geçti. Müzikal anlamda doksanlarda Cemali, Asya, Mirkelam, Tarkan dışında çok az insan var. Mirkelam istisnasız doksanların yegane insanı. Ve Tarkan, son albümü hariç, tek başına 20 tane Mustafa Sandal, 25 tane Serdar Ortaç eder.
- Sanatçıların sürekli cover şarkılara başvurma nedeni artık iyi besteciler olmaması mı? - Mustafa Ceceli, Alper Erinç, Ozan Çolakoğlu, Ozan Doğulu gibi çok iyi müzisyenler var. Fakat bu adamlar, prodüktörler ve şarkıcılar tarafından yönlendiriliyorlar. Ritm öne çıksın, şarkıcının sesi öne çıksın diye, müzik diye bütün bildiklerimiz boşa gidiyor. Ozan Çolakoğlu ya da Alper Erinç olmasaydı, Nil Karaibrahimgil diye bir şey olmazdı. Gönül Yazar'ın son albümünde mesela; vokal ile müzik, kırmızı ışıkta denk gelen, daha sonra birbirinden ayrı olan iki araç gibi. Hiç organik bağ yok.
- Yeni şarkı sözü yazarlarını nasıl buluyorsunuz? - Şu an çok azınlıkta. Belki de hakkımız yok yeni kuşaktan bunları talep etmeye. Yaşama biçimi, davranış biçimimiz değişti. Şimdi kadın için erkek için fark etmez, hayatından birisi çıktığı zaman yerine o kadar kolay birine koyabildikten sonra kimse arkasından oturup ağlamıyor. Ağlıyorsa da milyonda bir. Ağlamıyorsa, neden giden sevgilin arkasından dokunaklı bir şarkı yapabiliyor olsun ki, bu nedenle yazılamıyor. Ya da mutluluğu yansıtacak bir şarkı da yapılamıyor. Çünkü mutluluk da tam değil, birisiyle beraberken bile gözün başkasında. Herkes skor peşinde çünkü.
- Şimdiki duyguların eskisi kadar yoğun yaşanmaması şarkı sözlerine yansımasına rağmen, eski şarkıların dinleniyor olması bir çelişki değil mi? - Melodide bir daralma tıkanıklığı olduğu kesin. Eski şarkılara başvurulma sebebi bu. Eski şarkıları alıp yaptığında tekrar bugünün kılığına sokuyorlar, o zaman neden alıyorlar? Çünkü eski şarkıların melodisi güçlü. Bir de çok profesyoneller artık, hangi yaş grubuna neyi satacaklarını düşünüyorlar. Ya da daha ucuz, eski şarkıların telifi. Çünkü yeni bestelerin fiyatları 10 bin ila 15 bin TL'den başlıyor, hatta büyük isimlerde 20 -25 bin. Kayahan örneğinde daha da uçuk, gerçi kimse almıyor. İkinci el fiyatlar daha ucuz. 500 dolara da şarkı alabiliyorsun.
- Eurovision Şarkı Yarışması'na çok az bir zaman kaldı. Manga'nın şarkısını nasıl buluyorsunuz? - Bugüne kadar Manga olarak yaptıkları herhangi bir parçayı koysalardı daha iyi olurdu. Çünkü o şarkının asıl handikabı o, Manga şarkısı değil. Eurovision, bir çöplük olduğu için şansı olabilir.