İhanete uğradığını söyleyen kadın güçlüdür

"Birini sevip sevip de onun için gözyaşı dökmek, için için, ama hem de nasıl, için için ağlamak... Karşındakini dinlerken taa gözlerinin içine bakmak, hiç dinlemeden ve durup dururken ağlamak, ığıl ığıl. Yemek yerken gözüne toplanan yaşlar, 'Bunu en son onunla yemiştik,' diye, ne zevkli acılar bunlar yüreğimi soğutmayan, ısıtan..." diye devam eder. Aşkı yüreklilikle yazan Duygu Asena'nın cümleleridir.
Aynı yüreklilikle yaşadığı aşkı ilk kez anlatan Funda Özkalyoncuoğlu'nu dinlerken, 'Keşke Duygu Asena da yanımızda olsaydı,' diye iç geçirdim. Eminim eline kağıt kalemini alır, ondan hemen İhanete Uğramış Yemekler'in tarifini isterdi. Radyoların Bonbon'u olarak tanıdığımız ve bence Türkiye'nin en komik kadınlarından biri olan Funda Özkalyoncuoğlu, bir yemek kitabı yazıyor. Ama bu kitabın içeriği alışık olduğumuz yemek kitaplarından çok farklı. İçinde kendi yaşadığı hüzünlü aşk hikayesi, ihanete uğramış kadının erkeğini yemekle kendine çekme gayreti ve her şeyi boynu bükük kabullenişi var. Bu kitapta yer alan tarifler, 15 yıl süren marazi bir aşkın her halinde sofrada yerini almış yemeklerden oluşuyor.
- Neden kitabınızın adı İhanete Uğramış Yemekler?
- Âşık oldum ve iyi bir aşçı olmak zorunda kaldım. Kuzguncuk'ta ahşap bir evde büyüdüm. Evimizde zaten iyi bir mutfak kültürü vardı. Fakat ben yemeyi de pek sevmem, pişirmeyi de. Hayat öyle bir aktı gitti ki, karşıma çok âşık olduğum, boynunun kokusunu hiç kimseyle kıyaslayamadığım biri çıktı. İyi yemek yemeyi çok severdi. İlk günden itibaren aramızdaki sevginin yanı sıra, bir de yemek ilişkisi oluştu. Onun için sofram çok güzel olsun istedim. Hani erkeğin kalbine giden yol midesinden geçermiş derler ya, zaman içinde anladım ki bundan daha büyük bir palavra yok. O zaman herkes dünyanın en iyi aşçılarına âşık olur değil mi? Sonuçta yemek yetmiyor. Bende yetmedi en azından. Çok kırıldım, üzüldüm. Geçenlerde bir deyim okudum 'Kalbimin dizleri çürüdü,' diye, benim de galiba kalbimin dizleri çürük. Zaman içinde atlatıyorsun ama, biz kadınlar için kolay bir şey değil aldatılmak. Benim elimin onun elini tuttuğu bir ilişki idi. Kadınlar âşıkken kalbiyle görür. Aşkımı güvence altına alamadığım için gönüllü olarak görmezden geldim, bir süre sonra.

HİÇBİR KADIN ALDATILMAK İSTEMEZ
- Aldatıldığınızı öğrendiğiniz halde niye devam ettiniz bu ilişkiye?
- Çünkü kaybetmeyi göze alamadım. Lisanslı kayakçıyım. Lisanslı biniciyim. Hep cesur sporlar yaptım. Sevgide de hep cesurdum. Bitince, Allah'aısmarladık... Ama bu öyle olmadı. Teslim oldum ve onu kaybetmekten çok korktum. Aramızda aşk eşitliği yoktu. Birini, eşit olmak için zorlayamazsın ki. O senin anladığın gibi âşık değil işte. İlk, Yılbaşı'nda söz verdiği halde gelmedi. Saatlerce hindi pişirdim, bir sofra hazırladım, dergilere konu olabilirdi. 'Sekiz gibi gelirim,' dedi ve o akşam kayboldu. Gece 12.00'de geldi. Soramadım.
- Hindiyi yedi mi?
- Toktu ama yedi.
- Ve bu ilişki böyle devam mı etti yıllarca?
- İlişkinin toplamı, aldattığını bilerek 15 yıl.
- Bu trajik hikayeyi, bir yemek kitabı haline dönüştürme fikri ironik değil mi?
- Yaşadığım her şeyi komik tarafından almaya çalışırım. Olayları anlatırken komik anlatırım, dinlerken komik tarafından alırım. Başka türlü bu acıyı atlatmak kolay olmazdı. Hiçbir kadın aldatılmak istemez. Aslında bunu bilerek, isteyerek yapmıyor adam, çok kadınla yaşamak istiyor. Benim bu konuya karışmamı istemiyor, başka kadınların da karışmasını istemiyor. Belki gururlu olup çekip gitmek lazım. Benim yeteri kadar gururum yoktu belki. Ya da vardı, kaybettim aşktan. Çünkü hep kapıyı vurup gittim ben. Burada bir şey oldu, yapamadım. Hayatı böyle kabul etmek lazım. Öyle biri çıkabilir ki karşınıza, sizi duvara vurabilir, yere çarpabilir. Neye uğradığını anlamazsın. Aşk zaten böyle bir şey.
- Hiç sormadınız mı neden aldattığını?
- Başlangıçta dedektif gibi takip ettim onu ve her şeyi yakaladım ve yüzleştim. Dedektiflik yaptığımı anlattım. Gördü zaten. Sonra bir daha yüzleşmedim. Ben bileyim, o yeter ki üzülmesin. Bu kadar tuhaf bir şey. Geriye bu güzel yemekler birikti. Yaratıcı tarafım varmış (gülüyor). İnsan o kadar zavallı duruma düşüyor ki, bunu kolay kolay hiçbir kadın söylemez. Yeter ki akşam gelsin, yeter ki yemek yesin. Bir aile olalım. Pişirdiğim yemekleri âşık olduğum adamla paylaşmayı çok önemsedim.
ÖLMESEYDİ BU AŞK HÂLÂ DEVAM EDECEKTİ
- 15 sene kendi kendini aldatma durumu değil mi bu? Yakınlarınız sizi bu durumdan çıkmaya ikna edemedi mi?
- Başlangıçta insanın yakın arkadaşları bir şeyler söylemeye çalışıyor, senin kabul edemediğini görünce vazgeçiyorlar. Senin kabul ettiğin bir şeyi başkası neden kabul etmesin ki! Onlar da bu durumu kabul etti.

- Nasıl sona erdi?
- Hiç ummadığım bir anda öldü. Ölmeseydi, bu aşk hâlâ devam edecekti. Bu yemekleri akşam o gelip yiyecekti. Yani bu ilişki devam ediyor olacaktı her şeye rağmen. Ona hayatımdaki varlığı için, bana yarattığı aşk için teşekkür edemedim. Geç kaldım. Aradan bir sene geçti. Onun yokluğunda, hayatıma uzaktan bakabildim. Yıllarca zehirli bir merak içinde yaşamışım. Birinin hayatını merak etmenin aşk olduğunu zannetmişim. Aşkımın çevresinde sürekli karakutu arayarak, adamın kendisini uçak enkazı gibi hissetmesine neden olmuşum, kimbilir? Ondan özür dilerim. Aşk aslında onu özgür bırakmakmış, onun istediği gibi. İnsan bazı şeyleri anlamayı ilerleyen saatlare borçludur. Düşündüm: 'Onun bilebildiği aşk buydu, niye onu zorladım ki?' dedim. Sonuçta Ömer Hayyam'ın dediği gibi; Gönül dedi: Ben neyim ki bir damla sadece/ Ben nerde, görmediğim koca deniz nerde/ Böyle diyen gönül, denize kavuşunca/ Baktı, kendinden başka şey yok görünürde.