Bu tasarımlar çok arabesk

Geçtiğimiz perşembe, ben boğazıma kadar 'Kim, kimden ne aşırmış?'lara batmış, 'İstanbul Moda Haftası için kimler kıyafetlerini geceden hazırlamış'ları yalamış yutmuş, podyum kenarına dizilmiş estetik harikaları sebebiyle '40 yaşında bizim de mi kaşlarımız saçlarımıza yapışacak?' ikileminden kurtulamamış haldeyken, ince uzun podyumun yakınlarında duymaya hiç alışkın olmadığım bir sesle başladı Niyazi Erdoğan'ın defilesi. Egzoz ve korna gürültüsünü takiben Orhan Gencebay'ın Yazıklar Olsun şarkısının DJ Tutan tarafından yeniden yorumlanmış hali çalıyordu fonda. Ardından üzerinde 'Miras değil alın teri' yazan tişörtüyle takma pala bıyıklı, beyaz olmasa da bu renge gönderme yapan sarı çoraplı bıçkın delikanlı çıkageldi. İlk intibam 'House of Holland'ın yaratıcısı Henry Holland'ın ayak seslerini duyduğum yönünde olsa da, Niyazi Erdoğan sağ olsun, önyargılarım nedeniyle kendimden utandırdı beni. İstanbul'un uzun zamandır beklediği özgün, yaratıcı aynı zamanda da giyilebilir parçalar üretmeyi başaran nadir modacılardan olduğunu ispatladı. Niyazi'nin sergilediği toplam 16 parçalık koleksiyonu, şimdiye kadar hiç el sürülmemiş, hatta görmezden gelinmiş bir dönem üzerine kurulmuştu: 1970'ler. Ama halis muhlis Türkiye'nin bağrının 1970'lerini anlattı Niyazi; dünya modasında bile şimdiye kadar hiç dokunulmamış bir dönemi, arabesk kültürünü...
SEKİZ YILDA BÜYÜK YOL KAT ETTİ
1970'lerin arabesk Türkiyesi'ni kısa pantolon paçaları ya da dev İspanyol paçalar, büyük yakalar, parlak renkler ve kasketle anlatırken aklımda tek eksik vardı: Tespih. Sanırım bu da işi fazla bayağılaştırabilirdi. Konsept olarak akıma tam vurgu yapmış olsa da, Niyazi'nin parçaları teker teker incelendiğinde, sokak kültüründen esintiler çoğunluktaydı. Tasarımcı, defilesindeki fermuar ve asimetriyi, dolmuşun endüstriyel dokusu olarak açıkladı. Ben ise Türk modacının takıntısı olan 90'lardan kopamamak olarak yorumladım. Moda Haftası'ndaki karma gösteride, Zeynep Erdoğan ile Zeynep Tosun arasında çıkan Niyazi, defileden sonra "O güne kadar kumaştan, dikişten hiç anlamazdım. Benim için tekstil, 2003'te, İTKİB'in (İstanbul Tekstil ve Konfeksiyon İhracatçı Birlikleri) yarışmasında dereceye girmemle başladı," dedi. Aradan geçen sekiz yılda Niyazi, birçok kişinin ömür boyu gidemediği yolu kat etmişti. Her cümlesi yurtdışına açılmakla başlayan ve "Birlikte çalıştığım insanlara güveniyorum," diye biten modacının koleksiyonunu süsleyen Aida Pekin tasarımı broşlar, onlarca detayın arasından sıyrılmayı başardı. "Bu işi şan söhret için yapmıyoruz," diyen Niyazi'nin başarısı bence, ona bunları da getirecek.
Güzel tesadüfler bunlar
Cuma günü vizyona giren İpek- Ömer Faruk Sorak imzalı, Aşk Tesadüfleri Sever filminde iki, hatta üç kere görülmeye değer bir aşk anlatılıyor. Film, izleyende ağır bir 'Bu benim' hissi uyandırıyor. Aşk Tesadüfleri Sever'in başrol oyuncuları Belçim Bilgin ve Mehmet Günsür de öyle hissetmiş olacak ki çekimler için Ankara yollarına düştüklerinde kendi gençlik kıyafetlerini almışlar yanlarına. Esra Bayram'ın kostüm tasarımını yaptığı ve iki TIR dolusu kıyafet getirdiği filmin Ankara sahnelerinde kendi kıyafetlerini giymek için ısrar etmişler. 'Gerçeklik' diye buna derim ben.
Moda yerinde güzel
İstanbul Moda Haftası bu yıl da santralistanbul'da gerçekleşti. Modayı yerinde takip edemeyenler için, aynı mekanda modayı öğreten atölyelere katılma fırsatı var. İşinin ehli isimler tarafından düzenlenen stil, makyaj, görsel mağazacılık ya da koku atölyesine hâlâ başvuru yapabiliyorsunuz. Detaylı bilgi: www.santralatolye.com