Bir sahne ve şov ustası: Paul Anka

Paul Anka, Türkiye'ye geliyor. Röportajı sen yapsan," dendiğinde canım biraz sıkılmadı değil. Bu teklifin, birlikte çalıştığımız genç arkadaşlar Paul Anka ismini duyunca şaşkın şaşkın baktıkları için, yaşıma atfen yapıldığını düşünmedim değil. Ama sonunda bu teklifin yaşımdan değil, 'engin bilgimden!' dolayı yapıldığı konusunda ikna edildim. İstanbul'a gelmeden hem konserini izlemek hem de röportaj yapmak için Viyana'nın yolunu tuttum. 70 yaşında olan ve 55 yıldır sahnelerde olmayı sürdüren Paul Anka, altı ay süren bir turne yapıyor. 3 Eylül 2011'de ABD'de başlayan bu turne; 11 ülke, 26 şehirde verilen konserler sonunda, 22 Şubat 2012'de yine ABD'de bitecek. Yüzlerce başarılı şarkı yazmış olan (ki aralarında My Way, Put Your Head on My Shoulder, Diana, Michael Jackson ile That's it de var), Las Vegas ve Atlantic City şovlarının her daim vazgeçilmezi olmuş Paul Anka, İKSV'nin düzenlediği bir konserle 14 Kasım 2011'de, saat 21.00'de, Haliç Kongre Merkezi, Sütlüce-İstanbul'da olacak. Konserin sponsoru ise ING Bank. Paul Anka konserini izledikten sonra, her yaştan müziksevere (tamam 40 yaş üstünde olanlar öncelikli) keyifli iki saat geçirmek üzere konseri kaçırmamalarını tavsiye edebilirim.
- Başladığınız zamanla bugün arasında, müzik sektörü, izleyici, müzik beğenileri açısından ne farklar var? - Kişisel olarak benim için fark edenle, nesnel olarak diğer sanatçılar için fark edenler aynı değil. Artık teknoloji çağında yaşıyoruz; ben başladığım zaman pop müzik çocukluk çağındaydı. Bugünkü imkanlara, iletişim kolaylıklarına sahip değildik.
- Sizin için en önemli fark ne? - Artık çok daha kültürlü bir izleyici var; anlıyor, görüyor, biliyor. Profesyonellik ve kalite ile, pazarlama ürün arasındaki farkı ayırt ediyorlar.
- Genç izleyicilere ulaşmaya çalışmıyor musunuz? - Hayır özel olarak bir şey yapmıyorum.Bir rock-swing albümü yaptım, gençler de dinliyor. Eskileri dinleyenler de var. Bunun dışında bugünün gençliğine yönelik pazarlama stratejilerine inanmıyorum. Mesaj yanlış, artık her şey para için. Bu benimle büyüyen dinleyiciye de ihanet etmek olur.
- Nedir sizin için öncelikli olan? - Yaptığım işin bütünlüğünü korumayı, tutarlılığı önemsiyorum. 14 yaşındakileri mutlu etmek için yolumdan çıkmıyorum, tarzımdan ödün vermiyorum.
- Tarzınızı, yolunuzu konuştuğumuza göre My Way'e gelelim; neydi My Wayi yazdıran size? '- Bir yönüm, bir parçam.
- Hangi yanınızdı bu? - Tabii ki daha o zamandan farkına vardığım bir şey. Daha 20 yaşında neye inanıyorsam, onu dillendirmem gerektiğini öğrenmiştim. Hayata Kanada'da bir gazetede çalışarak başladım, gözlem yapmayı ve dinlemeyi öyle öğrendim. Sonra Beat kuşağı meselesi vardı; insanlar değişiyordu, bir şeyler sona eriyordu. En azından o zaman şov dünyasını bırakmaya hazırlanan Frank Sinatra için sona eriyordu. Şarkıyı onun için yazdım.
- Altı yaşında bir oğlunuz ve torunlarınız var. Onlarla iletişim önemli. Yeni teknolojiyle aranız nasıl? - Tabii ki kullanıyorum. Ama bütün mesele bu yeni teknolojinin esiri olmamak. iPad'im ve cep telefonum var ama hayatım klavye ve piyano başında geçtiği için bilgisayarla aram o kadar iyi değil. Biri bana bir mesaj attığında hemen zıplayıp cevap vermiyorum.
- Teknolojinin hayatı kolaylaştırdığını düşünüyor musunuz? - Hayır! Ya da hem evet hem de hayır. İletişim kurma konusunda eğitimin yoksa, biriyle birebir iletişim kuramıyorsan başarılı olamazsın. Ben her şeyi hatırlayarak, hafızamla yaparım. Artık insanların hafızası yok. Kimse bir şey hatırlamıyor, her şey internette.
- Beş kızınızın adı da 'A' ile başlıyor. Oğlunuzun niye E harfi ile? - Farklı bir kadın olduğu için. Oğlumun annesi ile kızlarımın annesi aynı kadın değil.
- Önce bir gençlik idolüydünüz. Bugüne kadar başarınız sürdü. Uyuşturucu, farklı imkanlar, büyük paralar... Hayatta kalmak için nasıl bir yol tutturdunuz? - 50'lerde başladım müziğe. Masumiyet ve kısıtlamalar zamanıydı. 60'lar devrim yılları, 70'ler bu devrimin meyveleri,... Ama varlıklı bir aileden gelmiyordum; şımarmamayı, eşeklik etmemeyi öğrendim. O zamanlar etrafta uyuşturucu vardı evet ama bugünkü gibi değildi. Benden daha yetenekli olanlar da vardı; şans faktörünü de atlamayalım, şanslıydım.
- Kolay olmamıştır herhalde? - Evet mafyaya, Sinatra'ya bulaşmamak, Vegas, hiç kolay değildi. Kendime bakmayı da ihmal etmedim, vücudumu sağlıklı, zekamı keskin tutmaya çalıştım. Hâlâ her gün egzersiz yapıyorum, ağırlık kaldırıyorum. Bazen şarap içerim, içki ve sigara içmem.
- Günümüzde bu bütünlüğe sahip başka kimler var? - Sting mesela. Elton John, Beyonce. American Idol'dan Carrie Underwood var. Yetenekliysen hayatta başına gelebilecek en kötü şeylerden biri başarıdır. Whitney Houston'a, Amy Winehouse'a bak. Whitney sahnenin yerini bulamıyor, nasıl şarkı söyleyecek?
- Kimleri dinlersiniz? - Her şeyi dinlerim. Yo-Yo Ma da, Ennio Morricone de. Elton, Beyonce, Sting, Eminem. Nirvana'ya bayılıyorum.
- İstanbul seyircisini seviyor musunuz? - Evet. Bu dördüncü gelişim. Çünkü nazikler, açıklar, müziği seviyorlar, şevksiz değiller.
- Nasıl hatırlanmak istersiniz, şarkıcı olarak mı söz yazarı olarak mı? - İnsan olarak. - Bugün bulunduğunuz yerden hoşnut musunuz? Her şeyi istediğiniz gibi kendi tarzınızda yapabildiniz mi? - Size Nietzsche'nin mutluluk tanımını hatırlatmak isterim. 'Mutluluk, acıdan uzak olmaktır,' der. Acı, hayatınızı dengesiz hale getirir. Benim de hayatta yapmaya çalıştığım bu; acıdan uzak olabilmek. Şanslıyım, şikayet etmeye hakkım yok.
MURAT ÇELİKKAN