Bu ne sürat?

Ye Shiwen, Şanghay'ın güneybatısına yakın Hangzhou kentinde doğduğunda tarih 1 Mart 1996'yı gösteriyordu. Daha yedi yaşındayken, annesi kollarının ve bacaklarının normalden büyük olduğunu fark edince, yetenekli sporculara yatırım yapan Çinli yetkililere teslim edildi. 11 yaşında haftada altı gün yüzen, ailesini bir gün görebilen bir sporcuydu. Şanghay'daki Dünya Şampiyonası'nda 200 metre bireysel karışıkta birinci olduğunda 15 yaşındaydı. Bir sene sonra bu kez 200 metrede Olimpiyat, 400 metrede dünya rekoru kırarak Londra 2012'ye damgasını vurdu. Ye'yi dünya medyasında, spor dünyasında tartışmaların göbeğine oturtan ise erkekler 400 metre bireysel karışıkta Olimpiyat Şampiyonu Ryan Lochte'yle yapılan bir kıyaslama oldu. Ye, serbestteki son 50 metresini Lochte'den hızlı yüzünce 'kıllanan adam'ların sayısı arttı. ABD'nin antrenörü dereceyi 'inanılmaz' (övgü değil!) olarak niteleyip Çinlileri genetikle oynamakla suçladı. İngiliz medyası da Çin'in spor tesislerinde daha önce çekilmiş 'çocuklara işkence yapılıyor' konulu fotoğrafları hemen servis etti. Saçlarının kısalığından, erkeksi görünümünden bahsederek Soğuk Savaş yıllarında sporu domine eden Doğu Alman sporculara göndermeler yapıldı. Çin Takımı'nın baş doktoru Chen Zhahgao, belki bir bilim adamı belki de bir vatandaş olarak iddialara sert tepki gösterdi: "Çin'de antidoping meselesi hükümet tarafından üstünde durulan bir konu. Kazanalım ya da kaybedelim sporcularımıza doping yaptırmayız. Altın madalya kazanmak bizim için ulusal gururumuzla kıyaslanamayacak kadar küçük bir önem taşır." Ye'ye bir destek Çinlilere Avustralya'daki okulunda eğitim veren oldukça saygın bir yüzme adamı olan Ken Wood'dan geldi. Wood, genç sporcunun 15-20 yılda bir rastlanacak bir yetenek olduğunu savundu: "Benim okulumda geçirdiği zamanlarda bile neredeyse üç günde bir doping kontrolü için geldiler. Çinli olduğu için normal sporculardan farklı bir baskıya tutuldu. Onun başarısının sırrı çok çalışmak ve vücuduna çok iyi bakmak. En fazla vitamin hapı almıştır, onu Avustralyalı sporcular da alıyor. Bu bir suç değil diye biliyorum!" Bir başka Avustralyalı, havuzun yaşayan efsanelerinden Ian Thorpe da, Ye'ye destek verenler arasındaydı ve Çinli yüzücünün derecesini geliştirmesini kendi deneyimiyle anlattı: "15 yaşındayken Dünya Şampiyonası'nda 3.46 yüzmüştüm. Bir sene sonra 3:41'le dünya rekoru kırmıştım. Bu da bir gelişme mesela!" Ye'nin normal çocuklar gibi yaşamadığı açık. 7 yaşında 20 barfiks çekebilen, havuz temizlenene kadar havuzdan çıkmayan, küçük kamp odalarında sosyalleşemeyen bir sporcudan bahsediyoruz nihayetinde. Tepkilerini, sevincini, üzüntüsünü suratından pek okuyamadığımız ama sporcudan çok, küçük bir kıza baktığımızı hatırladığımızda şirin bir şampiyon Ye. Evet Çin'in doping repütasyonu kötü olabilir ama 16 yaşındaki başarılı bir kızı sadece pasaportu nedeniyle 'dopingci' diye yaftalamak ve kanıtlayamadığın iddiaları savunmak da biraz ayıp. Phelps rekorlar kırdığında alkışlayanların, sporcuların yetiştirilmeleri sürecindeki eleştiri hakları her daim baki kalmak üzere Çin'e biraz saygı göstermesi gerek sanki.. Tarihi not: 1980'de kadınlar 400 metre bireysel karışıkta Olimpiyat altını alan Doğu Alman Petra Schneider daha sonra doping yaptığını itiraf etmişti. İrlandalı Michelle Smith, 1996'da aynı branşta altına uzanmış, iki yıl sonra dopingten ceza almıştı (Haksızlığa uğradığını düşündüğü için hukuk okuyan ve avukat olan Smith'in hikayesini de bir ara yazmalı).