Emekliye ayrılıp 'Bana ne!' demeyi kendime yakıştıramam

- Ameliyatınızın üzerinden altı ay geçti. Kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
- Benim geçirdiğim ameliyatlara insan anatomisinin dayanması zor. Çünkü çok kısa sürede bu ameliyatları geçirdim. Hastalıklar birbiriyle ilintiliydi. Büyük ameliyatın gecikme şansı yoktu. Ondan önce de bel fıtığı ameliyatı oldum. Üşütüp sporu kesince, var olan bel fıtığı arttı. Büyük ameliyata girmek için anjiyo yaptırmam gerekiyordu. Biyopsi, bel fıtığı, anjiyo, akciğer... Dördü birden. Bir de kolonoskopi yaptırdım. İnançlı bir insan olunca yaşama karşı gerçek bakış açılarını yakalayabiliyorsunuz. İnsanın ortalama yaşı kendisine ve yaşama kattıklarıyla ölçülmeli.
- Ölüm korkusu yaşadınız mı?
- Ben bu evrelerin hiç birinde ölüm korkusunu aklımın ucuna getirmedim. Çünkü bir gün bu dünyadan göçüp gideceğim gerçeğine müthiş saygılıyım. Bu da güçlü inançlarımdan kaynaklanıyor. Bir de insanların yüreğinde oluşturduğum sevgi ve saygı yumağı, bana müthiş bir enerjiyle geri döndü. Hastanedeyken ülkedeki bütün evlerin dualarını aldım. Bunları biliyordum, ancak hastane ziyaretleriyle de güçlendi. Yattığım hastanenin sahibi, 'Bu hastane kurulduğundan beri çok insan yattı ama böyle bir şey görülmedi,' dedi. O zaman yıllarca verdiğim kavganın ne kadar başarılı olduğu gerçeği ortaya çıktı. Bir insan için bundan daha değerli bir şey yoktur. Onun için hayata şimdi eskisinden daha tatlı, daha yumuşak, bütün kavgalardan, endişelerden uzak bakıyorum. Ama bütün bunları söylerken yaşam mücadelesinden ve toplumsal sorunlara duyarlılığımdan asla vazgeçmem. Ülkenin kaderi üzerinde oynanan oyunlara karşı yüreğimi ortaya koymaktan asla vazgeçmem.
- Sağlığınızla ilgili son durum nedir?
- Hastalığımla ilgili endişe edilecek hiçbir durum kalmadı. Son olarak ay sonunda bir kontrolüm var, onu da muhtemelen yurtdışında olacağım. Bundan sonra hastalıkla ilgili bir operasyona girmeyeceğim.