Benim İçin Üzülme Karadeniz’de turizmi patlatır

Benim İçin Üzülme dizisinin ilk bölümünü ya da Mahsun Kırmızıgül'ün deyimiyle 'filmini' izlemek için Hopa'daydım. Dizilerin çok büyük emeklerle ve duygu yoğunluğuyla çekildiğinin elbette farkındayım. Ama hazırlık aşamasındaki stresin ve beklentinin büyüklüğünün ne denli yorucu olduğunu, aylar süren hazırlık sürecinin ardından ekranda o işi izlemelerinin ne kadar yoğun bir duygu durumu yarattığını ilk kez orada gördüm. Benim İçin Üzülme kadrosu, teknik ekibinden oyuncularına aylardır çalışıyor. 'Aylardır' kelimesini cümle içinde kullanınca belki size etkili gelmiyordur ama durumu şöyle açıklayayım: Aylardır otel odalarında kalıyorlar, aylardır sevdiklerinden uzaktalar, aylardır belki de birbirlerini yeni tanıyan insanlar olarak bir arada yaşıyorlar. Tamam doğa şahane, Karadeniz coğrafyası tatil hissi veriyor ama nereye kadar... Sırf uzakta olma hissinden söz etmiyorum, bu insanlar aylardır farklı bir şiveyi, at binmeyi, horon tepmeyi, bir Karadenizli gibi yaşamayı öğreniyorlar. İşte tüm bu nedenlerden dolayı Hopa'daki Titanik Restoran'da gerçekleştirilen gösterim; heyecanlı ve duygu dolu geçti. Arada bir gözüm Boyut Film'in kurucularından Murat Tokat ve Mahsun Kırmızıgül'e takıldı. Pür dikkat, belki 'film'lerini izlediler. Salonun nabzını ölçmek için göz ucuyla bize baktılar. Ve finalde ister istemez gözyaşları aktı. Genç oyuncu kadrosu birbiriyle tam bir uyum içinde. Hepsiyle tek tek konuşmadım, çünkü Benim İçin Üzülme 'malzemesini' bir gazeteci olarak bir anda tüketmek istemedim. Çünkü bu diziden bana daha çok iş çıkar... İşte Hopa'daki gösterimden ve ertesi gün Batum'da girdiğim setten izlenimlerim...