Sokak, duvar ve 'bizim çocuklar'

Hangimiz çocukken okuldaki sıranın üstüne bir şeyler çizmedik ki? Büyüyünce "Üstüne yazmayın," denen yerlere; yazmadık, çizmedik. Ama bazılarımız eline boya alıp çizmeye devam etti. Duvarlara takma isimlerini yazdı, resimler çizdi, hem de rengarenk boyalarla. İşte o resimlere sokak sanatı, onları yapanlara da sokak sanatçısı deniyor. Sokak sanatının kapsamına graffiti de giriyor. Graffiti en yaygın tür, sadece sprey boyayla yazılan kaligrafik yazılara deniyor.

FOTOĞRAFLAR İÇİN TIKLAYIN!

Almanya'yı ikiye bölen Berlin Duvarı'nın üstüne, New York'un metrolarına, Londra'nın bina cephelerine yapılan sokak sanatı, 1960'larda başladı ve tüm dünyayı sardı. 1980'lerden bu yana Türkiye'de de gelişti. Bugüne dek birçok sokak sanatı sergisi düzenlendi. Sadece son bir yıl içinde İstanbul Modern'de graffiti atölyeleri, Taksim'de Graffiti Festivali düzenlendi, Kadıköy Yeldeğirmeni'nde Mural-İst Festivali'nde dünyaca ünlü sokak sanatçıları binaları boyadı. Bugün İstanbul'un hemen her semtinde, hatta İzmir'den Urfa'ya pek çok şehirde sokak sanatçılarının rengarenk eserleri görülebiliyor. Eylül ayında başlayacak 13. İstanbul Bienali de, kamusal alanda sanatı tartışmaya hazırlanıyor. Kimileri kızsa da, çoğu semt sakini memnun bu çizimlerden. Üstelik çoğu kez gece el ayak çekilince çizilen bu illegal resimler, duvarların sahiplerinden hatta belediyelerden izin alınarak da yapılabiliyor. Durum böyle olunca, Türkiye'nin ilk sokak sanatçılarından olan ve bu kültürün yayılıp sevilmesinde büyük rol üstlenen usta isim 'Turbo' Tunç Dindaş'tan rica ettik, o da bizi kırmadı gazetemizin garajına 'SABAH Pazar' yazdı. Ardından çoğu sokakta kullandıkları takma isimleriyle haberimize katılan ve bir kısmı fotoğraflarının yer almasını istemeyen sokak sanatçılarının peşine düştük.