Yaşasaydı, anoreksik olacaktı

Fırsat bulmuşken, vücut sağlığı konusuna da giren ve Barbie'nin aslında hepten yanlış bir rol modeli olduğunun altını çizenler de var. 15 Mayıs'ta açılan Hayaller Evi'ni protesto etmek için kurulan Occupy Barbie Dreamhouse'un lideri Michael Koschitzki, meseleyi bir de bu açıdan yorumluyor: "Milyonlarca çocuğun bu oyuncağı benimsemesi acı verici. Barbie gerçekten yaşasaydı, muhtemelen anoreksik olacaktı ve tüm hayatı bir otomobilin içinde Ken'i beklemekle geçecekti." 2009'da Köln'deki bir grup doktorun yaptığı Barbie araştırması, ciddi sağlık problemleri bulunduğunu ortaya koydu: "Bu vücut ölçülerine sahip bir genç kadının, normal ve sağlıklı bir yaşam sürmesine imkan yok. Düzgün nefes alamadığı gibi, ayaklarının çarpıklığı ve omur eğikliği yüzünden de ciddi acı çeker. Muhtemelen kısırlık problemi de yaşıyordur." Tabii bunları çocukların bilmesine imkan yok. Açıldığı ilk gün, neler olup bitiyor diye Barbie'nin evini ziyaret etseydiniz, sadece çocukların yüzünün güldüğünü görecektiniz. Beş altı yaşlarındaki kız çocukları (tek tük erkek de vardı) etrafta mutlulukla koşturuyor, her köşede fotoğraf çektiriyor, Barbie'nin evinden bile daha kitsch görünen, bahçedeki dev topuklu ayakkabıya dokunmaya çalışıyorlardı. Protesto yılgını çalışanlar, hepten keyifsizdi. Anne babalarsa sanki isteyerek gelmemiş de geçiyorken uğramış tavrı takınmaya çalışıyor, çocukların gönlünü ettikten sonra hızla uzaklaşıyorlardı. Kapıda bekleşen protestoculardan birine, içeriyi görüp görmediklerini sordum. "Belki yarın bakarız. Bundan böyle her gün geleceğiz," dedi. "Ne zamana kadar?" "Bu ucube buradan gidene kadar." Protestocular başaramazsa, o ucube, ağustos ayının sonuna kadar Berlin'de.