30'lar yeni 20'lerse 20’liklere ne kalıyor?

Ağzımıza sakız olan bir konu var: Artık 30'lu yaşlarındakiler 20'lerindeki gibi davranıyor, hissediyor ve yaşıyor. 20'likler gibi giyinmekte, partilemekte, gezmekte, tozmakta sorun yok tabii. Ama bu tutum sadece eğlenceyle bitmiyor. Sonunda 30'lu yaşlarındakiler tüm bu eğlence sırasında kariyerlerine, eşlerini bulmaya, yani hayatın doğal gelişimine de geç adapte oluyor. Ama sorun yok, ne de olsa ömrümüz de uzadı. Her şeyi yapacak vaktimiz var. Gerçekten öyle mi? Nihayet geç büyüdüğümüzü kanıtlayan araştırmalar gün yüzüne çıkmaya başladı. Geçtiğimiz haftalarda The Sunday Times gazetesinde yayımlanan bir makalede, İngiliz ve Amerikan hükümetlerinin yaptığı araştırmalara yer verildi. Buna göre bugün 30'lu yaşlarında olan kişilerin geldikleri maddi seviyeye, 1970'li yıllarda yaşayan insanların 20'li yaşlarının ortalarında sahip olduğu ortaya çıktı. Yani sayısal veriler gösteriyor ki eskiye oranla yetişkinliğe dört buçuk yıl sonra adım atıyoruz.
ZARARI 20'LİKLERE
Partiyle geçen dört buçuk yıl aslında kulağa pek de kötü gelmiyor. Hele de 35'e gelmeden üç çocuk, 10 yılı aşkın çalışma hayatı ve yine 10 yıllık evliliği olan bana... Ama bu hislerimde işin uzmanları beni yanlız bırakıyor. Amerikalı klinik psikiyatrist Meg Jay, bu yeni yaş-davranış algısını kabul etmemelerinin nedenini yine veriler ve gerçek hikayelerle açıklıyor. İlla evlenmek, kariyer basamaklarını tırmanmak veya boy boy çocuk yapmak zorunda değiliz ama Jay'e göre 30'lara gelene kadar atılması gereken önemli adımlar var. Yapılan araştırmalara göre insanın hayatını değiştiren olayların yüzde 80'i, 35 yaşından önce gerçekleşiyor. Hayat boyu kazanacağımız paranın miktarında kariyerimize başladığımız ilk 10 sene etki ediyor. Doğurganlık 28 yaşında en yüksek noktasında oluyor. Ve beynimiz kendine son defa 20'li yaşların sonunda format atıyor. İşte bu yüzden 30'larımıza gelene kadar yaptıklarımız hayati önem taşıyor. Doktor Meg Jay "20'li yaşlarındakilere 'Büyümene gerek yok, hayata başlamak için 10 senen daha var' denirse ne olur?" diye soruyor. Ve şöyle yanıtlıyor "Hiçbir şey. Böyle bir algıyla yetişkin hayatına başlayan 20'li yaşlarındaki gençler heyecanlarını ve çalışma zevklerini kaybediyor."
MİLENYUM GERÇEĞİ: GEÇ KALDIK
Ve yaşadığımız çağın gerçeği bu duruma bağlanıyor: Geç kaldık! Çocuk doğurmakta, hayalimizdeki eşi bulmakta, aile kurmakta, koşarak gideceğimiz işe sahip olmakta geç kaldık. Doktor Meg Jay'in bu noktaya gelmemek için tavsiyeleri var. Jay: "Kimlik krizi yaşamayı boşver, kendine yardımcı olabileceğini düşündüğün bir kimlik baş harfi bul. Hayatın ya da kariyerin o noktaya gitmeyebilir ama bunu düşünerek hiçbir adım atamazsın. Kendine benzemeyen yeni arkadaşlar bul. Yeni fırsatlar, bilgiler, hatta yeni bir yaşam, arkadaşların vesilesiyle, hatta arkadaşlarının arkadaşları tarafından edinilir. Ve son olarak 'Aileni seçemezsin ama arkadaşlarını seçebilirsin' diye bir söz vardır. Aslında bu kısmen doğru. Çünkü hayatının bir noktasında kendi partnerini seçip, kendi aileni kuracaksın. Bu 'Bugün evlen' demek değil. Ama hayatını geçireceğin kişinin neye benzeyeceğini düşünmeye başla. 'Evliliğine, evlenmeden yatırım yapmak en doğrusu'." Benim çıkardığım kıssadan hisse şu: Hayatı ertelemek yerine 10 sene sonra nerede, ne yapıyor olmak istediğimizle ilgili hayal kurmaya başlamak lazım. 2013'ü kapatmaya günler kala en güzeli hayal kurmak.