Yalnız kartal son müdafaacı

Çocukken çok sakar bir çocuktu. Bir gün kemiğini kırar, ertesi gün bileğini burkar ya da başını yarardı. Fizyoterapist annesi, Courtois'yı hastaneye taşımaktan yorgun düşerdi. Beden dersiyle de arası hiç iyi değildi. Sakarlıklarına ve bedeninin çektiği sıkıntılara bakan birisi, o çocuğun büyüyüp de dünya çapında bir kaleci olacağına, rüyasında görse inanmazdı. Anne babası yarı profesyonel voleybolcuydu. Oğullarına da spor aşkı aşılamaya kararlıydılar ama seçimine karışmadılar. Çok sürmedi tercihini yapması. Gönlünde yatan aslanın futbol olduğunu anladığında daha beş yaşındaydı. Doğduğu şehir olan Bree'de, Bilzen isimli bir lokal kulübe yazıldı. O zaman dahi hocaları Courtois'daki sıra dışı refleksleri fark etmişti. Buradaki performansıyla, Genk'in dikkatini çekmesi uzun sürmedi. Ancak hâlâ tam anlamıyla pozisyonunu bulabilmiş değildi. Bazen kaleci bazen de sol bek oynuyordu. Ancak Almanya'da düzenlenen dokuz yaş altı bir turnuvada hocası onu kaleye koyunca, (şimdilik) Avrupa Ligi zaferi, Şampiyonlar Ligi finali ve La Liga şampiyonluğuna kadar uzanan parlak bir kariyerin ilk sayfası da çevrilmiş oldu. Turnuvanın en iyi kalecisi seçildi. Genk altyapısında hocalarının Courtois'da ilk fark ettiği şey, sağ elini ancak sol ayağını kullanmasına rağmen vücut koordinasyonu ve çok kuvvetli refleksleriydi. Dahası 40 yıllık kaleci gibi sakin ve kendinden emindi.
ÇEVİK, SAKİN, MÜTEVAZI...
Courtois kaderin bir cilvesiyle 2008'de A takımla ilk sınavını verdiğine daha 16'sındaydı. Takımın birinci kalecisi Verhulst cezalı, diğer iki file bekçisi de sakattı. Genk kalesi, 16 yaşındaki bu ince uzun çocuğa emanet edildi. O da kendine güvenenleri utandırmadı. 2010-2011 sezonu başlarken birinci kaleci Macar Koteles, lisans sorunlarına takılınca, teknik adam Vercauteren tercihini Courtois'dan yana kullandı. Ve 18 yaşındaki eldiven "1 numara"yı bir daha kimselere kaptırmadı. Takım o sezon şampiyonluğa uzanırken, Courtois da Chelsea'ye imza attı. Londra kulübü de onu üç sezon boyunca Atletico Madrid'e kiraladı. Belçikalı kaleci, tıpkı takımı ve hocası Simeone gibi hızla gelişip Avrupa'nın en iyilerinden biri haline geldi. Ve sezon başı Chelsea'ye dönüp, efsane Petr Cech'in yaklaşık 10 yıl koruduğu kaleyi zapt etti. O kadar uzun zamandır en üst düzeyde rekabet ediyor ki, yaşının henüz 22 olduğuna kimsenin inanası gelmiyor. 1.99'luk boyundan beklenmeyecek çevikliğini, yaşından beklenmeyecek bir soğukkanlılıkla perçinliyor. Sokakta top oynayan çocuklara eşlik etmekten gocunmayacak kadar doğal, fotoğraf çektirmek isteyen minikleri geri çevirmeyecek kadar da mütevazı... Zira bir zamanlar ünlü futbolcularla fotoğraf çektirebilmenin kendisini ne kadar mutlu ettiğini hiç unutmadı. Hafta içi Şampiyonlar Ligi'nde, Paris Saint Germain'e karşı yine konuşturdu klasını. Maç sonrası da 'yaşayan en büyük ego' Ibrahimovic'ten övgüyü kaptı. Ve bir zamanların sakar, beden dersinde zorlanan çocuğu, vaktiyle kendisi de üç direğin arasına geçmiş Rus yazar Nabokov'un deyimiyle, daha bu genç yaşında "yalnız kartal, gizemlerin adamı, kalan son müdafaacı..."