Sahneye çıkarak başkalarının hayatını yaşamayı bıraktım

Perşembe akşamları, Les Ottoman Otel'deki, Park Şamdan'da sahneye çıkıyor, yemek fotoğrafçılığı yapıyor, binlerce takipçisi olan bir blogu var... Ve oyunculuk yapmak istiyor. O, Türk popuna damga vurmuş Neco'nun kızı, Günaydın yazarı Ayşe Özyılmazel'in kız kardeşi... Bu güne kadar kendini bizden saklayan Zeynep Özyılmazel'le hayatını konuştuk
- "Birçok şeyi denedim ama içimde yatan aslan müzikmiş" dediğiniz günü hatırlıyor musunuz?
- Hayatımda bir şeyler deniyordum deniyordum ama bir türlü mutlu olamıyordum. Özel hayatımda, iş hayatımda bir tatminsizlik yaşıyordum. Bir gün bir davetteydim, orada enteresan biçimde etrafımdaki insanların hayatlarını inceledim. Ve fark ettim ki ben kendi hayatımı yaşamıyormuşum, başkalarının hayatını yaşıyormuşum.
- Kimlerin hayatlarını yaşıyormuşsunuz?
- Annemin, eşimin, babamın hayatları... Onların benle ilgili beklentilerini gerçekleştiriyormuşum. Annem; iyi bir eş bulup, çocuk sahibi olup, daha güvenli bir hayat içinde olmamı tercih ederken babamın farklı beklentileri vardı. Babam hep, "Eteğin, ceketinle ne kadar harika görünürsün" derdi... İşkadını olmamı isterdi. İkisinin de dediğini yaptım, ikisi de beni mutlu etmedi. Öyle bir farkındalık anıydı o davette yaşadığım. Ertesi sabah uyandığımda, "Çocukluğumdan beri şarkı söylemek istiyorum, daha neyle uğraşıyorum ki" dediğim bir durumdu.
- Herkes başkalarının hayatını yaşadığından şikayetçi ama herkes sizin gibi o değişim kararını alamıyor... Cesur birisiniz galiba?
- Bu tip kararlar almakta zorlanan biri değilim. Kararımı verdiğimde net dönüşler yapabiliyorum. Tüm hayatımı değiştirdim. Çocukluğumdan beri birçok şeye yeteneği olan biriydim. Bir tanesini seçmem gerektiğini düşündüm. Aslında hepsini aynı anda yapabileceğimi fark etmek büyük kolaylık sağladı.
- Şu anda mesleğinizi soranlara ne diyorsunuz?
- Blogum var (www.zeynepozyilmazel. com), fotoğraf çekiyorum, şarkı söylüyorum...
- Şarkı söylemeye karar verdiğinizde kimlere haber verdiniz?
- Hiç kimseye haber vermedim. Önce kendime haber verdim. Çünkü şarkı söyleyemeyeceğime inandırılmıştım.
- Kim tarafından?
- Ailem. Ama hevesimi kırmak amaçlı değil de korumak amaçlıydı. Daha güvenli alanlarda yaşayayım, zarar gelmesin bana diye... Ben de 'Ortalama bir sesim var, çok da şarkı söyleyemiyor olabilirim, aslında söyledikleri doğru' diye kendimi inandırmıştım. Önce şarkı söyleyebildiğime inanmam gerekiyordu, şan dersi almaya başladım. Küçük küçük etrafıma haber vermeye başladım. Kendime bir repertuar yaptım.
- Ailenizin tepkisi nasıl oldu?
- Aileme en son söyledim. Hatta, "Haftaya sahneye çıkıyorum, bekliyorum" dedim. O kadar geç! Çünkü onlar beni desteklememişlerdi, gayet iyi niyetle ama... Dolayısıyla onlardan birden hevesimi kırıcı, cesaretimi kırıcı bir şey görürsem üzülürüm dedim.
-Şok oldular sanırım...
- Aynen öyle. Birden Aytek Şermet sahneye itti beni...