Mahallenin esas çocuğu

O sıralar Ankara'da futbol oynuyordu genç adam. Bir gün sokakta, tam da gözünün önünde bir kazaya tanıklık etti. Hiç düşünmeden yardıma koştu. Hastaneye yetiştirdiği o genç kızın, yakın gelecekte hayatının aşkı olacağından habersizdi. Ama öyle oldu... Teknik direktörü Zico, gencecik yaşında hem de PSV'ye karşı bir Şampiyonlar Ligi maçında ona forma verirken, sadece Fenerbahçe'ye değil Türk futboluna yıllarca damgasını vuracak bir seçim yaptığından habersizdi. Ama öyle oldu...
ŞİMDİDEN ROL MODEL
Gökhan Gönül sakinliğini, baskıya dayanıklılığını da hocası Zico'dan almış sanki. Serinkanlı görüntüsünün altında gözünden ateşler saçan motivasyonu Alex'ten, verimliliğini ise Aurelio'dan... Bir de kendisinin, gelecek nesillere miras bırakacağı meziyetler var tabii. İleride bir gün belli yaşın üstündeki futbolseverler sahadaki oyuncuları, "Gökhan Gönül gibi enerjik" ya da "Onun gibi beyefendi" diye anlatacak. Anlatacak, zira daha şimdiden gelecek kuşaklara, genç futbolculara 'ilham' verecek bir rol model Gökhan Gönül. Futbola şuurlu gözlerle baktığım 33-34 senede, her mevkide. her milletten, hemen hemen her renkten bir kahramanım oldu mutlaka. Misal libero dediğin, manevra zaaflarını zekasıyla kapatan Beşiktaşlı Gökhan ya da Beckenbauer'i andıran tarzıyla Fenerli Alpaslan gibi olmalıydı. Bu gözlerin gördüğü en iyi 10 numara, Michael Laudrup'tu, ne Zidane ne de Platini... Ama fark ettim ki hiç sağ bek kahramanım olmamıştı. Gökhan Gönül'ü izleyene kadar ta ki... Facebook'ta 1500 kadar üyesi olan "Hasta Fenerliler" grubuna danıştım bir de, "Gökhan sizin için ne demek" diye. Kiminin 'kıymetlisi'ydi, kiminin 'vazgeçilmez'i... Kimi 'ruh' dedi kimi de 'yürek...' Ama en çok da 'Adam' dediler onun için.
BÜTÜN RENKLERİN 'ADAM'I
Fakat Gökhan Gönül'ü asıl özel kılan kendi taraftarı kadar, ülkedeki her futbolsever için de 'adam' olması. Gerilimin tavan yaptığı bir Trabzonspor maçında bordo mavi tribünlerin alkışladığı, Benfica ile yarı finalde yüzüne aldığı darbe sonrası yerde şuursuz yatarken, sadece Fenerlilerin değil o an maçı izleyen milyonların 'Eyvah' deyip dua ettiği, Türkiye'nin dört bir köşesinde her tribünün saygı duyduğu bir 'adam' olmayı başarması... Kendi takımı için bayrak adam, bir simge olup da, rakiplerinin de bu denli sevip saydığı bir "yüreğe" sahip olması... Camiaların gelecek nesillerini, kahramanları dizayn eder. İnsanlara kahraman olarak çakma kabadayıları, şovmenleri sunarsanız, tribünleriniz de zamanla o yalancı kahramanlara benzer. Çocukken mahalle maçlarında 'dürüstlüğünden sual olunmaz' topçular olurdu. Faul mü gol mü diye tartışırken, onun tek bir sözü kavgayı bitirir, her iki taraf da maça kaldığı yerden devam ederdi. Onun sözü referanstı, herkes bilirdi ki o doğruyu konuşurdu. Gökhan Gönül işte mahalledeki o çocuktur... Çok iyi bir futbolcu olmanın ötesinde, 'sahici' bir kahramandır. Referans adamdır. Adalettir. Dürüstlüktür. Mücadeledir. Kocaman yürekli ama alçak gönüllüdür. Ve hangi renklere gönül verirseniz verin, bu oyunda Gökhan Gönül ve onun gibi 'adamlarsa' örnek aldığınız, siz de şu hayatta birilerinin kahramanısınız demektir.