Hayattan intikamımı ringde alıyorum

Çıtı pıtı, kendi halinde, dünyayı dize getiren bir genç kadın. Ama ringde bambaşka biri. Altın kemer sahibi olan Sabriye'nin başarıya giden yolda neler yaşadığını dinlemek isterken karşıma bambaşka bir hikaye çıktı. Anne yıllarca evin geçimini üstlenmiş, babanın alkol sorunu var. Bu zorluklara rağmen liseyi bitirmiş. Boksa başlamış. Bu tercihini açıklarken, "Her şey zorunluluktandı belki de" diyor, "Hangi avukatın, doktorun kızı boksu seçer ki!" İçindeki öfkeyi sadece ringde dışarı atabiliyor. Belki de başarısının sırrı bu. "Anne ve babamı hiçbir zaman yan yana görmedim. Normal bir aile gibi oturup yemekler yemedik" diyerek aile özlemini anlatan genç kadın sık sık gözyaşlarına boğuldu.
- Altın kemeri aldınız. Altın kemere giden yol nerede başlıyor?
- Trabzon Vakfıkebir doğumluyum, sanırım orada başlıyor hikaye. Üç kız kardeşiz, ben ortancayım. Annem ev hanımı, babam kamyon şoförüydü. Çok da rahat koşullarda büyümedim.
- Nasıl şartlar?
- Ailemin maddi durumu iyi değildi. Babamın alkol sorunu vardı, eve de bize de bakmıyordu. Annem ev ve apartman temizliğine giderdi. Beni de yanında götürürdü. O merdivenleri silerdi, ışıklar kapandığında otomatiğe basıp ışıkları açardım (ağlıyor).
- Aaaa daha konuşmaya yeni başladık, gözyaşlarına boğuldun... Yapma ne olur...
- Çok duygusalım ben. Hemen ağlarım. Bu konular da en hassas olduğum şeyler. Annem çok zorluk çekti. Çok zor şartlar altında bize baktı. Erkek gibi büyüdüm. Babam başımızda olmadığı için, ilgilenmediği için kız kardeşlerimin üstüne titriyordum, onları kolluyordum. Babalık görevi bana düştü. 18 yaşımda boksa başladım.
HAYATTAN İNTİKAMIMI RİNGDE ALIYORUM

BABAM GAZETEDEN ÖĞRENDİ
- Bu arada eğitimine devam edebildin mi?
- Evet, lise mezunuyum. Vakfıkebir'de doğdum ama Trabzon'da yaşadım hep. Trabzon çok küçük bir şehir. İnsanları sıcaktır, samimidir. Tanımadığınız birinin kapısını çalın, "Açım" deyin, sizi misafir ederler. Böyle bir ortamda büyüdüm. Çoğunlukla erkek arkadaşlarım olurdu. Erkek gibi büyüdüm diyebilirim. Küçükken çok kavga ederdim. Liseye giderken okulda hentbol takımındaydım. Oradaki antrenörüm çok sert olduğum için, bir gün antrenman sonrası "Sen git boks yap" dedi. Çok sert ve faullü oynuyordum. O lafı yediğim akşam rüyamda boks yaptığımı gördüm. Boks yapmaya karar verdim. Ailemden habersiz kaydımı yaptırdım bir spor salonuna. Ablama söyledim, "Deli misin?" dedi bana. Boksa başladıktan altı ay sonra amatör kızlarda Türkiye Boks Şampiyonu oldum. Gazetelere çıkınca babam farketmiş. Bir gün işyerinde çalışırken gazetede beni görüp, "Ya bu benim kız değil mi?" demiş. Şaşırmış...
- Öğrenince kızdı mı?
- Yo, hiç bir şey demediler. Zoru seviyorum ben. Toplumda "Yapılamaz, zor" denen şeyi yaparım. Başarılamaz gibi görünen şeylerin üzerine gitmeyi severim. İnatçıyımdır.
- Çok hızlı olmuş başlangıcınız. Değil mi?
- Sonrasında üç kez daha Türkiye Şampiyonu oldum. Daha sonra Avrupa şampiyonu derken, milli takım forması da giydim. 2015 yılından itibaren de profesyonelliğe imza attım.
- Bu kadar hızlı yol alacağınızı düşünmüş müydünüz?
- Evet. Hırslıyımdır ben. Çok inanıyordum ve istiyordum. Kick boks'ta mağlubiyetim yok. Profesyonel kick boks'ta dünya şampiyonu oldum. Ama altın kemer almak başka bir unvan. Burada da dünya şampiyonu oluyorsunuz ama bir taraftan da altın kemeriniz oluyor. Yani biri sizi yenene kadar o kemer sizin!
- Türkiye'de bu dereceyi elde etmiş bir kadın sporcu var mı?
- Hayır, yok. Ülkemi bu anlamda temsil ediyor olmak gurur verici. Amerika'dan da bana kafes dövüşü için teklif geldi ama gitmedim. Türkiye'de yaşamak istiyorum. Zaten ailemden ayrı yaşayamam. Onlardan ayrı yaşarsam başarısız olacağıma inanıyorum.
- Şu an ailenizle mi yaşıyorsunuz?
- Evet, annem ve kardeşlerimle birlikte. Babamla annem yeni boşandılar (ağlıyor).
- Yine gözyaşlarınızı tutumadınız. Üzülüyor musunuz bu boşanmaya?
- Tabii. Sonuçta babamdı. Ona da bakıyorum. Hâlâ alkol alıyor (ağlıyor).
AİLEME BEN BAKIYORUM
- Çok zor olmalı bir kız çocuk için?
- Sonat Abla çok darbeli geliyor soruların (gülümsüyor).
- Merak ettim hikayeni. Şaşırdım boks şampiyonu bir kadının bu kadar hassas olmasına...
- Hangi avukatın, doktorun kızı boks yapar? Boks sporunu tercih eder?
- Sen niye tercih ettin?
- İçimde dışarıya çıkarmak istediğim bir öfke var. Babamla ilgili, ailemle ilgili bu öfke. Ringe çıktığım zaman her şeyi unutuyorum, öfkem yatışıyor. Hayatın öfkesini rakibimden çıkarıyorum. Hayattan intikamımı ringde alıyorum. Anne ve babamı hiçbir zaman yan yana görmedim. Normal bir aile gibi oturup yemekler yemedik. Karı-koca gibi değillerdi ki...
- Hiç konuştunuz mu babanızla bu durumu?
- Ne kadar konuşursan konuş. Adamın bir alkol sorunu var. Kaç kez tedavi ettirmek istedim. O istemedi. Bırakamıyor alkolü. Ben bakıyorum ailemin hepsine.