Mahşerin dört atlısı

Jürgen Klopp
Geçen sezon, kendi kurmadığı kadro nedeniyle sonuçlardan pek sorumlu tutulmadı karizmatik Alman. Buna rağmen Avrupa Ligi'nde final görmeyi de başardı. Ancak artık kendi futbol felsefesine uygun transferleri yapmak ve oyun planını adapte etmek için zamanı ve az çok da parası var. Talebelerinin iliğini kemiğini kurutan yüksek prese dayalı oyun anlayışı, İngiliz liginin yıkıcı temposu ve yoğun maç trafiği göz önüne alınınca, dezavantajları da beraberinde getirebilir. Dortmund'la yakaladığı başarının tesadüf olmadığını, dünyanın "premium teknik adamları" ile aynı sınıfta oturduğunu kanıtlama zorunluluğu da Klopp'un omuzlarındaki bir başka stres olacak. Üstelik Almanya'da gerçek anlamda tek bir rakiple-Bayern Münich ile zirve yarışı verirken bu defa, Conte-Wenger- Mourinho-Guardiola ve hatta Pochettino gibi üst düzey meslektaşlarına ve yüksek bütçeli rakiplere kafa tutmak zorunda. Premier Lig'e alışma evresini geride bırakmış olması ise en büyük avantajı.
Jose Mourinho
Son yıllarda eski görkemli görüntüsünden uzak Manchester United'ı eski günlerine döndürmek gibi bir zorlu görev bekliyor Portekizli'yi. Son Chelsea macerasının, daha ligin ilk yarısı bile bitmeden hüsranla sonuçlanması, ona başarılı olmaktan başka bir seçenek bırakmıyor. Zira bu defa da tökezlerse, nefeslerini ensesinde hissettiği 'prensler' Simeone, Conte ve Klopp gibiler onun üzerine basıp geçebilir. Guardiola ise ona çok uzaklardan el sallayabilir. Sadece saha içinde olmayacak bu sezon vereceği savaş. Futboldaki en büyük rekabete imza attığı rakibi Guardiola ile şehir rekabeti yaşayacak. Akıl oyunlarında artık tek uzman kendisi değil, Conte de denkleme eklendi zira. Velhasıl "özel biri" olarak kalmak istiyorsa, algı yönetimi, psikolojik savaş ve taktiksel beceriyi bir potada eritip, emrine sunulan geniş bütçenin hakkını vermek zorunda Mourinho.
Pep Guardiola
Futbol dünyasında yaşayan en büyük idealistlerden biri hiç şüphesiz Guardiola... Ezeli rakibi Mourinho başta olmak üzere, hep "karşı formül üretilmeye" çalışılan adam oldu. Ancak kariyerinde ilk kez bu kadar sıkışık maç trafiğinde rekabet edecek. Üstelik devasa bütçesine rağmen, şehrin diğer takımı Manchester United'ın aksine, başarı geleneği görece zayıf bir kulüpte sonuç kovalayacak. Dört ayrı kulvarda yarışırken, "ideal" futbol ilkelerinden ödün vermemekte direnmesi, onun başını ağrıtabilir. Üstelik Bayern Münich gibi domestik anlamda neredeyse rakipsiz olduğu bir ortamdan, dört beş ciddi şampiyonluk adayı ile çok dişli orta sıra takımlarının olduğu bir rekabet ortamına giriyor. Almanya'da yakalayamadığı Şampiyonlar Ligi başarısının oluşturduğu beklenti, Mourinho ve Conte gibi "sinir bozucu" akıl oyunu ustalarıyla uğraşacak olması, psikolojik bir savaş vereceğinin de kanıtı.
Antonio Conte
Juventus'la üç sezon üstüste şampiyonluk yaşadı. Euro 2016'da, tarihin en mütevazı İtalyan kadrolarından birine oynattığı futbol, çeyrek finalde elenmelerine rağmen saygınlığını ve karizmasını ikiye katladı. Şimdi ilk kez anavatanı dışında üstelik de İngiltere gibi bir zorlu arenada boy gösterecek. Dominant karakteri ve sınır tanımayan hırsıyla Chelsea'nin hasret kaldığı adrenalini geri kazandırabilir. Başarıya takıntılı ve beklenti çıtası yüksek patronu Abrahamovic'le kuracağı ilişki ise takımının ve kendisinin kaderine doğrudan etki edecek... Zaman zaman kontrol etmekte zorluk çektiği sinirleri, farklı bir futbol kültüründe yarışacak olması ve meydan okuyacağı zorlu rakiplerin çokluğu, maçın her anını yaşayan, her detayı planlayan coşkulu İtalyan teknik adamı bekleyen başlıca sınavlar.