Şahin’de de Porsche’de de şarkımız çalıyor

Bu yaz Çeşme ve Bodrum plajları "Günah Benim" diye inledi... Bu da yetmedi, Türk Milli Futbol Takımı otobüsünde en çok dinlenen şarkı oldu... O da yetmedi Cem Yılmaz Eypio ve Burak King'in seslendirdiği Günah Benim'i takipçileriyle paylaştı. Yani bu yaz onlara yaradı! Oysa yaşananlar ve bu noktaya gelene kadar çektikleri yukarıdaki birkaç cümleyle anlattığımızdan çok öte, klişe tabirle, roman olur onların hikayesi! Eypio Özbek kökenli. Bir dönem Hollanda'ya akrabalarının yanına gitmiş, müzikle orada tanışmış aslında. O dönemde Hollandalılar Apo diyemedikleri ve doğru yazamadıkları için adı kendiliğinden Eypio olmuş. Burak King Hollanda doğumlu, Eypio ise Zeytinburnu çocuğu... Yaptığı müziğin rengini yaşadığı semt belirlemiş aslında... Nasıl mı? Gelin bu iki ismi buluşturan hikayeyi en başından Eypio'dan dinleyelim:
- Ne oldu da bu kadar sevildi Günah Benim parçası?
- İnsanlar bu şarkıdaki bitmeyen sözleri sevdi, şarkıdan sıkılmadılar. Rap müzik yaptığımız için söz yazma konusunda fazlasıyla cömert olabiliyoruz. Bir popçuya Günah Benim'i versen, dört parça çıkarır bu sözlerle... Biraz arabesk var içinde ama ağlak bir arabesk değil. Bir yandan da dünya kabuk değiştirirken müzik de boş durmuyor. Yeni isimler çıkıyor, klasikleşmiş isimleri dinlemekten de bıktı insanlar, 15 yıldır aynı isimler, aynı tarz şarkılar... Biz yeni geldik insanlara...

- Klibiniz 120 milyon tık aldı. Kaç liraya maloldu?
- 200 lira artı benzin! Etrafımızda hep bize inanan ve destekleyen insanlar oldu. Klibimizi çeken Görkem de onlardan biri. Hep, "Abi sana bir klip çekeceğiz 10 milyon izleneceksin" diyordu. "Ufak at" diyordum. Klibi çektik 120 milyon izlendi!
- Bu parça elinizde çok kapı çaldınız mı?
- Çalmaz mıyız? Neler geldi başımıza... Moralim bozuluyordu, Burak devreye giriyordu "Abi olacak" diye... Bir ümitle her çağıranın peşindeydik. Biri bizim parçayı dinlemiş, "Albüm yapacağım" diye bizi Eskişehir'e çağırdı. Koşa koşa gittik, sonuç yok. Arkadaş ortamlarında takılıp şarkıyı söyledik fikir almak için. Böyle mal mal hareketler içindeydik! İki yıl bu parça elimizde süründük. Sonra "Her halde bize iyi geliyor bu şarkı, aslında dandik galiba" dedik.
- Bir zamanlar Unkapanı'na elinde kasetiyle giden, meşhur olmaya çalışan türkücüler gibiymişsiniz...
- Aynen öyle. Benim kafayı duvara vurduğum konu o. Biz bu parçayı zaten yayınlardık, gittik bir firmaya verdik bedavaya. Klibi biz çekmişiz, her şeyi biz yapmışız. Hâlâ Unkapanı kafası ve vicdansızlığı devam ediyormuş. Moralim bozuluyor.
- Peki pop müzik seven bir kitle niye sizi sevdi? Bodrum, Çeşme plajlarına nasıl girdiniz?
- Bunu ben de anlamadım! Şarkımızı Zeytinburnu'nda bir Şahin'in içinde de duydum, Bağdat Caddesi'nde bir Porsche'nin içinde de... İki tarafı birleştiren bir şarkı oldu. Samimi, hesapsız kitapsız yapılması galiba buna neden oldu. Ferdi Tayfur'u tekstil atölyelerinde duyarsın ama beach'te duymazsın!
- Özgünlük önemli böyle yaratıcı işler de, değil mi?
- Tabii. Hep başına buyruk biri oldum, 15 yaşımdan sonra babamdan hiç harçlık almadım. Kendim çalıştım, işlerimi kendim buldum. Hollanda'ya gitmeye kendim karar verdim. Kendim süründüm. Müzik de yolum böyleydi. Kim ne der, beğenir mi diye düşünmedim. Kendi beğendiğimin peşinden gittim.
- Bu parça size epey para kazandırmış olmalı...
- Köşeyi döndüğümüzü düşünenler oluyor maalesef öyle bir şey yok. YouTube tıklanmasından bir kuruş bile almadık. Konser vermeye başladık kazanıyoruz yeni yeni...
- Neler planlıyorsunuz bundan sonrasına dair?
- Biz de sudan çıkmış balığa döndük, zaten bu kadar tanınma taraftarı da değildim. Ufak ufak ilerleriz sanıyordum. "Klip sene sonunda 40- 50 milyonda durur" diyordum. Şu anda klip 120 milyon tıklanmış. Her yerde çalınıyor şarkı, parçayı almak için onlarca sanatçı teklifte bulundu. 50-60 bin liralar teklif edildi. Her gün bizi şok eden bir şey oluyor.
- Neler mesela?
- UEFA Mehmet Topal'la röportaj yapıyor. "Milli Takım otobüsünde en çok hangi şarkı çalınıyor?" diye soruluyor. "Günah Benim" diyor... Cem Yılmaz, Doğa Rutkay şarkıyı paylaşıyor... Magazin haberlerine çıkmış buluyoruz kendimizi.