Her anne ve öğretmen kutsal mı?

Eğitim sistemi, çarpık aile ilişkileri ve etiket kavramı biz fark etmeden çocuklarımızın psikolojisini şekillendiriyor.
Girdiğimiz her ortamda bu konulardan biri muhakkak konuşuluyor. İşte Erdi Işık'ın yaklaşık bir aydır tiyatrolarda gösterilen 10 Saniye isimli oyunu tam da bu konuları merkeze alıyor.
Biz de kısa sürede çok ses getiren oyunun şubat ayı gösterimlerinden hemen önce iki başrol oyuncusu Algı Eke ve Nergis Öztürk ile bir araya geldik.
Ana haber bültenlerinde bile paylaşılan gerçek bir olaydan yola çıkılarak kaleme alınan oyunda öğretmen Elif karakterine hayat veren Eke ve öğrenci velisi Zeynep karakterini canlandıran Öztürk ile tiyatro, anneçocuk ve öğretmen-çocuk ilişkisi ile hayvan sevgisi üzerine sohbet ettik.

- Oyunda annelik ve öğretmenlik kavramları sorgulanıyor... Öğrenci ve öğretmen arasındaki yanlış anlamalara neden olan ilişki, annenin etikete olan bağlılığı, çocuğuna eksik sevgi göstermesi ve bu bağlamda yaşananlar...
- Nergis Öztürk: Evet; bizde annelik ve öğretmenlik için kutsal denir. Kime göre, neye göre kutsal? Bir anne olarak Zeynep çocuğunun okula geri alınması gerektiğini düşünüyor. Ve bu amaçla okulun rehberlik öğretmeniyle bir araya geliyor. Ama Zeynep'in tehdidi bulan tavrı, sosyal etiketlere olan bağlılığı ve yaşanan vahşeti sorgulaması annelik kavramı üzerinde herkesi düşündürecek türden. Zeynep'e göre ailesinin bulunduğu sosyo-ekonomik durum ve toplumda sahip olduğu yer çocuğun o okulda eğitimine devam etmesi için yeterli. Bunu bozmaya kalkmak onun için aile yapısını bozmakla eşdeğer. İkilinin konuşması zaten çocuk üzerine başlıyor ancak sonrasında öğretmen ve veli Özgür'ü konuşmayı bırakıyor.

- Ve ne yazık ki olan hep çocuklara oluyor...
- Algı Eke: Yetişkinlikte yaşadığımız sıkıntıların sebebi çocukluktaki travmalar. Ya aile içinde ya da okulda yaşadığı olaylar şekillendiriyor insanı.
- Bu oyuna aslında sosyal medyada paylaşılan bir video vesile oldu. Adana'da bir kediye işkence yapılırken çekilen o görüntüler hepimizin kafasına kazındı. Yazar da bu görüntülerden yola çıkarak bu oyunu kaleme aldı. Çok konuşuluyor, çok gündeme geliyor hayvanlara yapılan işkenceler. Sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında?
- A. E: Oyunda "Benim çocuğum altı üstü minicik bir kedi öldürdü" denilen bir sahne var. Ve ne yazık ki tam olarak böyle de düşünen insanlar bulunuyor aramızda.
- N. Ö: Oyunda işlenen bizlere ne yazık ki çok uzak bir konu değil. Çok sık duyduğumuz, çok sık yaşanan bir şey. Erdi Işık da zaten bu olaydan etkilenerek, esinlenerek böyle bir oyun yazmış.
- Çok etkileyici bir performans sergiliyorsunuz her ikiniz de... Nasıl bir araya geldiniz bu oyun için bize kısaca anlatır mısınız?
- N. Ö: Oyunun yazarı Erdi Işık'ı ayrı ayrı ikimiz de tanıyorduk, ikimizin de ortak arkadaşıydı. Bizi de o bir araya getirdi. Sonra Tiyatro Yan Etki ile tanıştık ve yönetmenimizle bir araya geldik.

ÜNLÜ GÖRMEK İÇİN TİYATROYA GELİYORLAR
- Son dönemde tiyatrolara olan ilgi artışını nasıl değerlendiriyorsunuz?
- N. Ö: TV'de bir filmde izlediği oyuncuyu görmek için gelen de var, metni merak eden de... Kemik tiyatro seyircisi oyun da, oyuncu da salon da seçiyorlar. Sosyal medya da seyircinin oyun seçmesinde belirleyici artık.
- A. E: Özellikle son 2.5 yıldır oyunlar çoğaldı, tiyatro çok popüler oldu. Tiyatroya gitmeyecek olanlar bile ünlü birini yakından görmek için oyuna gitmek isteyebiliyor. Ve genel olarak tiyatro oyunlarının sahnelenme tarzları evrildi. Eskiden çok daha yüksek sesle büyük büyük oynanan oyunlar şimdi daha küçük salonlarda seyirciyle iç içe oynanıyor.
- Tiyatro diziden farklı. Doğru bir enerji yakalamışsınız ikiniz...
- N. Ö: Tiyatronun atmosferi dizi ya da sinema setlerindekine benzemiyor. Oralarda daha çok profesyonellik üzerine bir ilişki kurabiliyorsunuz. Ama tiyatro öyle bir profesyonelliği kaldırmıyor. Oyuncular arasındaki enerji sahneden doğrudan seyirciye geçiyor. Çünkü tiyatro sahnesi kişisel bazda bizim daha çok var olduğumuz bir yer.