Denizcinin ölümü

Mete Ayan 40 yıllık yelkenci arkadaşım, dostumdu. Herkes gibi ben de onu sadece Türkiye şampiyonluklarıyla değil, hep gülen yüzüyle, efendi haliyle tanıyıp sevdim... Vefatını geç öğrendim. Bu yüzden de gazeteden ayrılıp Anadolu yakasındaki cenazeye yetişemedim. Ailemizi kızım Tuba Noyan temsil etti. İstanbul Yelken Kulübü'nde düzenlenen tören fotoğraflarını görünce gözyaşlarımı tutamadım. Biz denizcilerin tekneleri kimliğimizin bir parçası gibidir. Bazen birbirimizi teknelerimizin isimleriyle anarız. Ama sahibini yolcu etmeye gelen bir tekneyi ilk kez görüyorum... Teknesi Dingo, Mete'nin çocuğu gibiydi... Son yolculukta iki dost bir araya geldi... Böyle bir töreni ancak bir denizci akıl edebilirdi. İstanbul Yelken Kulübü'ndeki tüm dostlarımı sevgiyle kucaklıyorum. Başta babası gibi başarılı bir yelkenci olan oğlu Oğuz Ayan kardeşim olmak üzere hepimizin başı sağolsun...