İyi bir işadamı olamadım
- Bunu ben de kendime soruyorum. Ama ben içgüdüleriyle hareket eden bir yazarım. Kendi içgüdülerimi, iç dürtülerimi izliyorum. Eğer başlangıçta, müzenin beni bu kadar yoracağını bilseydim... Yani sosyal ilişkilerin getirdiği yorgunluktan bahsediyorum, yaratıcı çalışmanın hoşuma giden yorgunluğundan değil! İnsanlarla işten konuşmak, paradan konuşmak, bunlar beni yordu. Hemen sinirlenmeye başladım. Kandırmak isteyenler, kalitesi düşük işler getirenler, bunlar sabrımı tüketti. İyi bir iş adamı, kandırılacağını anladığı zaman kontrolünü kaybetmeyen insandır. Maalesef ben değilim. Eğer bana bütün bu zaman kaybına ve ve sinire malolacağını bilseydim, muhtemelen yapmazdım.
EN SON HABERLER
- 1 Beni olgunlaştıran annelik değil... Olgunlaşınca anne oldum ben!
- 2 Cennet niye annelerin ayakları altında olsun?
- 3 Dünyanın en büyük zevkleri doğumda
- 4 Bizde annenin ve babanın yapacakları listesi yok
- 5 Efe çok iyidir, çok evcimendir
- 6 Çocuk mağazası ağustosta hazır
- 7 Efe'ye hâlâ âşığım!
- 8 Neredeyse yürüyerek gittim doğum yaptım
- 9 Ben küsen bir çocukla beraberim
- 10 Kendisiyle kafayı bozmuş biriyim ben!