Aşkta herkes kendinden sorumludur

Yiğit Özşener özel hayata girmek istemediğini röportaj öncesinde özellikle belirten, işleriyle konuşulmak isteyen bir oyuncu. Öyle ki, Hülya Avşar bile ekranda "Bir sevgilim var," dedirtemedi kendisine. "Paparazziiii nereye gitsen yakalar seni" şekli bir âlemde bu kaygısını anlıyoruz tabii de, Orhan Pamuk, Goa'da bile kaçamamış örneğin. Sevdiceğiyle el ele sahil gezintisi, geçen hafta magazin basınında tek geçilen karelerden biriydi. "Kişi kendisine güvenirse hangi paparazzi onu rezil edebilir ki," diye dışarıdan mavra yapmak kolay. 'İçerde neler oluyor?'u anlamak için Yiğit Özşener'i dinlemek lazım. Hadi bakalım....
- Bir role nasıl hazırlanır bir oyuncu?
- Benim temel çıkış noktam metin oluyor. Önce metin benimle bir konuşuyor. Karakterin çerçevesi bana veriliyor sonuçta ve onun dışında da bir şey yapmaya gerek yok. Benim için karakterin ritmi çok önemli. İnişi çıkışı var. Karakterin de böyle anları oluyor işte bütün metin boyunca.
- Hangi anlardan daha zevk alırsınız?
- Ben her anı seviyorum. Özellikle konuşulmayan anları daha çok seviyorum. İçimizden geçirdiklerimiz, söylediğimiz şeylerden daha çok şey ifade ediyor benim için. Aklından geçenlerle diline dökülenler arasında önemli bir bağ olduğunu düşünüyorum.
- Hollywood'da insanlar bir rol için 20 kilo alıyor ya da veriyorlar.
- Burada kilo alacak, verecek zaman olmuyor. İşe hemen giriyorsun. Bu biraz da projeyle, insanların hayal güçleriyle de alakalı.
- Ezel'den önce Dudaktan Kalbe dizisinin de kötü adamıydınız. Tipinizle mi alakalı bu?
- Tipime bakan muhtemelen bana kötü adam oynatmaz. O insanın ne sıklıkla gündeme geldiğiyle de alakalı. Televizyon dizisine bakarsanız, kötü adam olmak, en az kahraman olmak kadar kolay bence. Her hafta evlere davet edilmeden misafir olarak giriyorsanız, herkes sizi görüyorsa, iyi adam kadar kötü adam da kolay yapışıyor üzerinize.
- İyi adam da olsa kötü değil mi bu durum?
- İyi adam-kötü adam meselesi değil. Bir karakterin beni cezbeden tarafı, çelişkili tarafı. O zaman ben çok daha fazla detay bulabiliyorum. Gerçek hayatta da öyle tipler çok inandırıcı gelmez bana. Hepimizin zayıf tarafları, kuvvetli tarafları var. Bunlar arasında gidip geliyoruz sürekli.
- Ezel'in senaryosunu ilk okuduğunuzda bu kadar izleneceğini tahmin etmiş miydiniz?
- Çok riskli bir projeydi ben gördüğümde. Bugüne kadar televizyon seyircisinin alışkın olmadığı bir proje. Bir klişe vardır; 'Aman seyirci bunu bezelye ayıklarken seyrediyor, fazla karmaşık şeyler anlatmayalım.' Senelerdir söylenen şey; 'Seyirci bunu istiyor.' Bunu duymak beni çok kötü yapıyordu. 'Tamam da, 80 yaşında hâlâ bunları mı oynayacağız?' diye hayıflanırdım. Ezel bu kalıbın dışında bir iş. Beni sevindiren tarafı, bu formülün işlemiş olması.